23 Σεπτεμβριου 1821 - ''Άπελευθέρωση της Τριπολιτσάς''

                      
Από τις πρώτες μέρες του εθνικού ξεσηκωμού, ο Κολοκοτρώνης είχε συλλάβει την ιδέα της πολιορκίας και της άλωσης της Τριπολιτσάς (σημερινής Τρίπολης), επειδή κατείχε στρατηγική θέση και ήταν το διοικητικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Μοριά. Στην Τριπολιτσά είχε την έδρα του ο Μόρα-Βαλεσί, ο στρατιωτικός διοικητής της Πελοποννήσου, με όλο το χαρέμι και τα πλούτη του, εκεί ζούσε ο μισός τουρκικός πληθυσμός της Πελοποννήσου και την υπερασπιζόταν σημαντικός αριθμός ενόπλων σωμάτων. Με λίγα λόγια ήταν μια επικίνδυνη εχθρική εστία, η οποία εάν δεν εξουδετερωνόταν θα ήταν μια διαρκής απειλή για τις επαναστατημένες επαρχίες της Πελοποννήσου.
Η στρατηγική σύλληψη του Κολοκοτρώνη δεν έγινε αμέσως αποδεκτή, επειδή προϋπέθετε οργανωμένο στρατό, που δεν υπήρχε. Ο Κολοκοτρώνης με επιμονή και πειστικότητα αντέστρεψε το αρνητικό για την άποψή του κλίμα μεταξύ των οπλαρχηγών κι έτσι στα μέσα Απριλίου αποφασίστηκε ο αποκλεισμός της Τριπολιτσάς σε πρώτη φάση, ώστε να διακοπεί κάθε δυνατότητα επικοινωνίας και εφοδιασμού της πόλης. Αρχιστράτηγος της επιχείρησης ορίσθηκε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αλλά ιθύνων νους της ήταν ο Κολοκοτρώνης, το σχέδιο του οποίου τηρήθηκε κατά γράμμα.
Μέχρι τις αρχές Μαΐου του 1821 οι επαναστάτες είχαν περισώζει την Τριπολιτσά σ' ένα κύκλο που περιλάμβανε τις περιοχές Πάπαρι, Βλαχοκερασιά, Διάσελο, Αλωνίσταινα και Βέρβενα. Τότε έφθασε η πληροφορία ότι ο Μουσταφάμπεης με 3.500 άνδρες προερχόμενος από τα Γιάννινα είχε διασπάσει την πολιορκία από τα ανατολικά και είχε εισέλθει στην πόλη. Η επιχείρηση κινδύνευε, καθώς τις επόμενες μέρες τέθηκε σε καταδίωξη του Κολοκοτρώνη και των άλλων οπλαρχηγών που πολιορκούσαν την Τριπολιτσά. Οι δύο σημαντικές ήττες που υπέστη στο Βαλτέτσι (12 Μαϊου) και στα Δολιανά (18 Μαΐου), όχι μόνο αναπτέρωσαν το ηθικό στο ελληνικό στρατόπεδο, αλλά συνέβαλαν καταλυτικά στην Άλωση της Τριπολιτσάς.

Η δύναμη των πολιορκητών συνεχώς ενισχυόταν και τις παραμονές της Άλωσης είχε φθάσει τους 10.000 άνδρες. Ο κλοιός γύρω από την Τριπολιτσά έσφιγγε διαρκώς και η πόλη υπέφερε. Οι αποθήκες των τροφίμων είχαν σχεδόν αδειάσει, τα χρήματα είχαν εξαντληθεί και οι αρρώστιες θέριζαν. Στην πόλη υπήρχαν 35.000 ψυχές, Τούρκοι, Χριστιανοί, Αλβανοί και Εβραίοι.
Τότε ο Κολοκοτρώνης συνέλαβε την ιδέα να κατασκευαστεί περιφερειακή τάφρος γύρω από την πόλη για να δυσκολέψει περισσότερο τη ζωή των πολιορκημένων. Η τάφρος κατασκευάστηκε ταχύτατα από τους χωρικούς και η όλη τοποθεσία ονομάστηκε Γράνα. Γύρω και πίσω από αυτή τοποθετήθηκαν τα τέσσερα ελληνικά σώματα, με επικεφαλής τους Κολοκοτρώνη, Μαυρομιχάλη, Γιατράκο και Αναγνωσταρά. Οι επαναστάτες είχαν στη διάθεσή τους ένα παμπάλαιο κανόνι και οι πολιορκούμενοι 30.
Απόντος του Μόρα-Βαλεσί, Χουρσίτ Πασά, ο Μουσταφάμπεης, που είχε το γενικό πρόσταγμα στην πόλη, αντιλήφθηκε γρήγορα την κίνηση του Κολοκοτρώνη και στις 18 Αυγούστου ενήργησε επίθεση με ιππικό για να διασπάσει τον κλοιό των Ελλήνων. Απέτυχε και οι δυνάμεις του επέστρεψαν στην πόλη έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες. Μπέηδες και αγάδες άρχισαν τότε να συσκέπτονται για τους όρους της παράδοσης, καθώς δεν υπήρχε ελπίδα σωτηρίας.

Όμως τους πρόλαβε ένας απλός στρατιώτης, ο Μανώλης Δούνιας από τον Πραστό Κυνουρίας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, ημέρα Παρασκευή, μαζί με δύο συντρόφους του αναρριχήθηκε στα τείχη της πόλης που έφθαναν τα πεντέμισι μέτρα ύψος και εισήλθε στην Τριπολιτσά, εκμεταλλευόμενος τη γνωριμία του με τον φύλακα του προμαχώνα. Αφού τον εξουδετέρωσε, άνοιξε την Πύλη του Μυστρά και οι έλληνες επαναστάτες εισόρμησαν στην πόλη. Οι κάτοικοί της αντιστάθηκαν, χωρίς επιτυχία, επί δίωρο.
Επακολούθησε άγρια σφαγή του πληθυσμού και πρωτοφανές πλιάτσικο. Μάταια οι οπλαρχηγοί προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους μαινόμενους επαναστάτες. «Το ασκέρι, όπου ήτον μέσα, το

Ελληνικόν, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άνδρες, τριάντα δύο χιλιάδες, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς. Ένας υδραίος έσφαξε ενενήντα. Έλληνες εσκοτώθηκαν εκατόν» γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης.
Η εκδικητική μανία των επαναστατών εκδηλώθηκε όχι μόνο σε βάρος των Τούρκων, αλλά και των Εβραίων που είχαν δείξει εχθρική στάση απέναντι στην Επανάσταση, και των Ελλήνων που είχαν χαρακτηριστεί τουρκολάτρες, όπως ο πρόκριτος Σωτήρης Κουγιάς. Αντίθετα, οι Αλβανοί της Τριπολιτσάς αποχώρησαν συντεταγμένα με τη συνοδεία ελλήνων μαχητών, καθώς είχαν έλθει σε συμφωνία με τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη.
Η Άλωση της Τριπολιτσάς αποτέλεσε σταθμό για την εδραίωση και την εξέλιξη της Επανάστασης. Ολόκληρη η Πελοπόννησος βρισκόταν στα χέρια των Ελλήνων, εκτός των φρουρίων, Πατρών, Μεθώνης, Κορώνης και Ναυπλίου, τα οποία πολιορκούνταν στενά.

AEK-ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Όπως έκλεισε η περσινή σεζόν για μας,έτσι ξεκίνησε.Η αστυνομική διεύθυνση Τρίπολης
συνέχισε με τον ίδιο ζήλο και το ίδιο εποικοδομητικά το θεάρεστο έργο της.Ο στόχος επιτεύχθη για μία ακόμη φορά.Ένα επιπλέον 17χρονο μέλος του συνδέσμου μας κρίθηκε "επικίνδυνος" και θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Το έγκλημά του; το άναμμα ένός καπνογόνου.

Η κατάσταση πλέον στην έδρα μας έχει ξεφύγει.Ασφαλίτες "σουλατσάρουν" στις εξέδρες και όταν βρουν την κατάλληλη ευκαιρία δρουν,όπως έκαναν και εχθές κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου και αφου ο ''εγκληματίας'' είχε απομακρυνθεί απο τη κερκίδα (πάντα ύπουλα), έτοιμοι να καταστείλλουν οποιαδήποτε οπαδική έκφραση δεν συνάδει με το πνεύμα του σύγχρονου ποδοσφαίρου.Από την άλλη οι ίδιοι πάντα παλικαράδες σφυρίζουν αδιάφορα όταν έρχονται αντιμέτωποι με οπαδούς των λεγόμενων μεγάλων ομάδων.Η μαγκιά τους προφανώς αρχίζει και τελειώνει πάνω σε ανήλικα.

Αναρωτιόμαστε πραγματικά εάν το πρόβλημα της τοπικής κοινωνίας είμαστε εμείς, μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθεί να ενισχύσει την ομάδα της πόλης μας ή οι πραγματικοί εγκληματίες και πρεζέμποροι που αλωνίζουν ανενόχλητοι.
Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε αυτήν την κατάφωρη αδικία.Δεν γίνεται από τη μία τα κόμματα να μοιράζουν ελεύθερα τα καπνογόνα στις προεκλογικές συγκεντρώσεις τους και από την άλλη εμείς να γινόμαστε τα "κακά παιδιά" και να κινδυνεύουμε με φυλακίσεις.Πως ο νόμος εξαντλεί την αυστηρότητα εις βάρος μας όταν τα πάντα υπολειτουργούν και δρουν κατά το συμφέρον; Το μόνο που ζητάμε είναι ισονομία.

Το σίγουρο είναι ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και το ερώτημα που τίθεται τώρα πια είναι ξεκάθαρο.Μπορούμε να συνεχίζουμε άλλο υπό αυτές τις συνθήκες;
και αν ναι,για πόσο ακόμα;

Υ.Γ.1.Λευτεριά στους οπαδούς.
Υ.Γ.2.   1.3.1.2.

Η φωτογραφία είναι κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου όπου βγάλαμε τα πανό μας και αρκετοί αποχωρίσαμε από την κερκίδα.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ- παοκ 0-0

0-0 το παιχνίδι με τους μπουγατσοκιμάδες με την ομάδα να παίζει απο το 52' με 10 παίχτες μετά την αυστηρή αποβολή του Ουντόντζι αλλά παράλληλα να έχει και πολύ καλή απόδοση σε ένα ''βαρύ'' γήπεδο λόγω της δυνατής βροχής.

Blue-yellow Graffities

Αν σας ενοχλεί η μουσική του blog χαμηλώστε την ή κλείστε την κάτω-δεξιά.

Νίκη μεσα στο ''σπιτι'' μας!

Νίκη για την ομάδα μέσα στο Παγκρήτιο, η 6η σε 7 επισκέψεις. Σκόρερ ο ''παλιός'' Αντώνης Λαδάκης.  Άσχημη η εμφάνιση μας, αλλά τέτοιες εποχές μόνο το τρίποντο μετράει το οποίο ήρθε και σχετικά εύκολα.

Ομάδα Β' Εθνικής μας χαρακτήρισε ο κ. Καραγεωργίου...τον περιμένουμε στη Τρίπολη να του ''αποδείξουμε'' το αντίθετο.

Πάμε γερά  και νίκη με τους μπουγατσοκιμάδες!

TIGERS 2009-2010

Εικόνες από την φετινή κερκίδα μας.Αφιερωμένο σε όσους είχαν και έχουν τον τίγρη στην καρδιά τους.
Άμα σας ενοχλεί η μουσική χαμηλώστε ή κλείστε την κάτω δεξιά.

TIGERS ART

Η κλήρωση του Πρωταθλήματος 2010 - 2011

Το πρωτάθλημα θα ξεκινήσει στις 28 και 29 Αυγούστου.

1η αγωνιστική: Εργοτέλης-ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
2η  αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΠΑΟΚ
3η  αγωνιστική: ΑΕΚ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
4η  αγωνιστική: Ολυμπιακός - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
5η  αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Ατρόμητος
6η  αγωνιστική: Λάρισα - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
7η  αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Ηρακλής
8η  αγωνιστική: Κερκυρα - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
9η αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Πανσεραϊκός
10η αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Καβάλα
11η  αγωνιστική: Ολυμπιακός Βόλος - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
12η  αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Ξάνθη
13η  αγωνιστική: Αρης - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
14η  αγωνιστική: ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - Παναθηναϊκός
15η  αγωνιστική: Πανιώνιος - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

Τα ίδια παιχνίδια θα πραγματοποιηθούν και στο δεύτερο γύρο με αλλαγή της έδρας.

Πραγματοποιήθηκε η πρώτη προπόνηση του Αστέρα

Η Δευτέρα θεωρείται ως η επίσημη πρώτη προπόνηση του Αστέρα καθώς συνοδεύτηκε και από τον καθιερωμένο αγιασμό που έγινε το απόγευμα.

Μετά τον αγιασμό, μίλησε στους παίκτες ο ένας εκ των δύο ιδιοκτητών της ομάδας Δημήτρης Μπάκος, ο οποίος τους ενεθάρρυνε να γίνουν μία μεγάλη οικογένεια και να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν στον αγωνιστικό χώρο, προκειμένου στο τέλος της περιόδου να χαρούν όλοι την επιτυχία του Αστέρα.

Στη συνέχεια έκανε δηλώσεις στους εκπροσώπους του Τύπου για τη φετινή χρονιά ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Γιώργος Μποροβήλος, ο οποίος υπογράμμισε: "Σίγουρα είναι μία νέα χρονιά και αυτό που κρατάμε είναι ότι ο Αστέρας αγωνίζεται για τέταρτη συνεχή περίοδο στη Σούπερ Λίγκα. Είναι πολύ σημαντικό για την πόλη μας και την ευρύτερη περιφέρεια ότι ο Αστέρας εκπροσωπεί την Πελοπόννησο. Εμείς προσδοκούμε την καθιέρωση του Αστέρα στη Σούπερ Λίγκα".


Στη προπόνηση οι φίλαθλοι της ομάδας έδωσαν δυναμικό "παρών" στο γήπεδο ενθαρρύνοντας με συνθήματα  τους παίκτες και το προπονητικό τιμ της ομάδας. Στην πρωινή προπόνηση εξάλλου, οι παίκτες του Αστέρα "κατάπιαν" πολλά χιλιόμετρα, αφού το τεχνικό επιτελείο της ομάδας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της φυσικής κατάστασης, δουλεύοντας ασκήσεις ενδυνάμωσης και αερόβια ικανότητα, ενώ το απόγευμα το πρόγραμμα περιελάμβανε και πάλι πολλές ασκήσεις με μπάλα στο γήπεδο. Το σημαντικότερο στη μέχρι σήμερα προετοιμασία του Αστέρα είναι ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και οι ποδοσφαιριστές της ομάδας δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, με μοναδική εξαίρεση τον Κροάτη Γκόραν Ρούμπιλ που ακολούθησε ατομικό πρόγραμμα.

Στη δεύτερη εβδομάδα προετοιμασίας μπήκε από τη Δευτέρα (5/7) ο Αστέρας Τρίπολης, μετά από μία εβδομάδα προσαρμογής όπως άλλωστε χαρακτήρισε την πρώτη, ο προπονητής της ομάδας Βαγγέλης Βλάχος.

Πριν την απογευματινή προπόνηση της ομάδας, οι ποδοσφαιριστές του Αστέρα ενημερώθηκαν από το τεχνικό επιτελείο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας για το πρόγραμμα προετοιμασίας που θα ακολουθήσουν. Την προσεχή Δευτέρα 12 Ιουλίου ο Αστέρας θα μεταβεί στο ξενοδοχείο του Κάψια, όπου θα μείνει για δώδεκα ημέρες. Σε εκείνο το διάστημα θα γίνει το βασικό στάδιο προετοιμασίας και ο προπονητής της ομάδας Βαγγέλης Βλάχος δηλώνει πως "εκείνο το διάστημα θέλουμε να γίνουμε οικογένεια. Να δεθούν οι παλιοί με τους νέους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Αυτή άλλωστε είναι η σημασία του ξενοδοχείου και της παραμονής μας εκεί".

Οσον αφορά τους στόχους του Αστέρα για τη φετινή αγωνιστική περίοδο ο Έλληνας τεχνικός αρκέστηκε να δηλώσει ότι "στόχος μας είναι να φτιάξουμε μία καλή ομάδα που θα παίζει καλό ποδόσφαιρο".

Μπήκαν σε ρυθμούς προετοιμασίας οι παίκτες του Αστέρα

Άμα σας ενοχλεί η μουσική χαμηλώστε την ή κλείστε την κάτω δεξιά.

updates

Η ομάδα των τρένων... (1962-63:συμμετοχή στη 'Β Εθνική) 
Φωτογραφίες 2009-10

Η CASUAL ΥΠΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Η casual υποκουλτούρα είναι μια υποενότητα του οπαδικού ποδοσφαιρικού πολιτισμού που χαρακτηρίζεται από τον χουλιγκανισμό και τη χρήση των ακριβών ευρωπαϊκών ενδυμάτων.Η υποκουλτούρα αυτή προήρθε από το Ηνωμένο Βασίλειο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν πολλοί hooligans άρχισαν να φοράνε ρούχα γνωστών σχεδιαστών και ακριβά αθλητικά είδη, προκειμένου να αποφευχθεί η προσοχή της αστυνομίας.Δεν φορούσαν τα χρώματα του συλλόγου, γι 'αυτό ήταν πιο εύκολο να διεισδύσουν σε αντίπαλες ομάδες οπαδών και να εισέλθουν σε pubs.

Η Βρετανική οπαδική σκηνή έχει μια ισχυρή υποκουλτούρα με έντονο το στοιχείο της μόδας από την άνοδο των Teddy Boys στα μέσα της δεκαετίας του 1950, καθώς και η προέλευση των casuals μπορεί να παρατηρηθεί στο κίνημα των mod των αρχών της δεκαετίας του 1960.
Ομάδες νέων που υποστήριζαν ποδοσφαιρικούς συλλόγους άρχισαν να θέτουν τη μόδα τους στα γήπεδα, καθώς και ορισμένοι συλλογοι άρχισαν να γίνονται γνωστοί και για το στυλ που υιοθετούσαν κάποιοι από τους οπαδούς τους (π.χ. Τσέλσι και Γουέστ Χαμ ).

Με την αναβίωση των mods στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η υποκουλτούρα των casual άρχισε να αναπτύσσεται και να αλλάζει αφού οι οπαδοί της Λίβερπουλ εισήγαγαν και στην υπόλοιπη Αγγλία το στυλ αυτό ,το οποίο απέκτησαν ακολουθώντας την ομάδα τους σε όλη την Ευρώπη.

Οι οπαδοί της Λίβερπουλ , που ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1970 υποστηρίζοντας την ομάδα τους, άρχισαν να φθάνουν στην Αγγλία, φορώντας ακριβά ιταλικά και γαλλικά ρούχα σχεδιαστών, τα οποία τα λεηλατούσαν από καταστήματα.Λήστευαν ακριβά καταστήματα με Γερμανικό, Γαλλικό και Ελβετικό ρουχισμό, μιας και αυτό ήταν πιο ασφαλείς μακριά από την Αγγλία. Ως γνωστόν, η ομάδα της Λίβερπουλ ήταν ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και οι οπαδοί της ταξίδευαν συνεχώς, οπότε και έβρισκαν ευκαιρία για μεγάλα "ψώνια".Οι φίλοι της Λίβερπουλ θα φέρουν πίσω στην Αγγλία πολλές μάρκες που δεν είχαν δει στη χώρα πριν. Στην επιστροφή τους στην Αγγλία προσπαθώντας να αποφύγουν της προσοχής των αστυνομικών, φορούσαν τα κλεμμένα ρούχα από τα ταξίδια τους.

Ήταν μεγάλη ευκαιρία για κάποιον την τότε εποχή, να ντύνεται με τέτοιου είδους ρούχα. Έτσι ήταν πολύ δύσκολο κάποιος να αναγνωρίσει τους hooligans που κατάφερναν να μείνουν απαρατήρητοι. Τότε πολλές αστυνομικές δυνάμεις παρέμεναν σε επιφυλακή για ταραχοποιούς με skinhead εμφάνιση που φορούσαν μπότες Martens, και δεν έδιναν προσοχή σε οπαδούς με ακριβά ρούχα σχεδιαστών.

Μάρκες ένδυσης που συνδέονται με τους casuals τη δεκαετία του 1980 είναι οι: Edinburgh Woollen Mill,Fruit of the Loom, Fila,Stone Island,Fiorucci,Pepe,Benetton,Sergio Tacchini,Ralph Lauren,Henri Lloyd,Lyle & Scott,Adidas,CP Company,Ben Sherman,Fred Perry,Lacoste,Kappa,Pringle,Burberry and Slazenger .Οι τάσεις της μόδας αλλάζουν συχνά, και η casual υποκουλτούρα φτάνει στο αποκορύφωμά της στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Ορισμένα είδη μουσικής που ήταν δημοφιλή μεταξύ των casual ήταν ,στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Oi,mod και ska μουσική.Μέχρι τη δεκαετία του 1980, οι μουσικές γεύσεις των casual ήταν εκλεκτικές, με κάποια συγκροτήματα της ποπ, όπως οι Wham!,ABC,η Human League,Spandau Ballet και οι "Adam and the Ants".Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, πολλοί casuals ήταν πλέον μέρος του Madchester και της rave σκηνής, και τη δεκαετία του 1990, πολλοί ήταν οπαδοί της Britpop. Με την άφιξη της acid house μουσικής ,της rave και Madchester σκηνής, η βία στην casual υποκουλτούρα ξεθωριάσε σε κάποιο βαθμό.

Οι δεκαετίες του 1990 και του 2000

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990,η casual υποκουλτούρα γνώρισε τεράστια αναβίωση, αλλά η έμφαση στο στυλ είχε αλλάξει ελαφρώς.Πολλοί φίλαθλοι υιοθέτησαν το casual στυλ σαν ένα είδος ομοιόμορφης εμφάνισης,δείχνοντας διαφορετικοί από τους συνήθεις υποστηρικτές των ομάδων.Μάρκες όπως Stone Island, Aquascutum,Burberry και CP Company παρατηρήθηκαν σχεδόν σε κάθε σύλλογο, καθώς και κλασικά αγαπημένες όπως Lacoste , Paul & Shark και Pharabouth .

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, πολλοί οπαδοί άρχισαν να "απομακρύνονται" από πολλές μάρκες, λόγω της αστυνομικής προσοχής όπου το casual στυλ προσέλκυε.Επίσης αρκετές εταιρείες σχεδιαστών απέσυραν και σχέδια τους,αφού είχαν γίνει κοινή επιλογή των casuals.

Παρόλο που ορισμένoi casuals συνέχισαν να φορούν "Stone Island" στη δεκαετία του 2000, πολλοί αφαιρούσαν την "πυξίδα"(σήμα της μάρκας) έτσι ώστε να γίνονται λιγότερο αντιληπτοί.

Ωστόσο, με τα δύο κουμπιά ακόμα συνδεδεμένα, αυτοί που γνώριζαν ήταν ακόμη σε θέση να ξεχωρίσουν άλλους casuals.

Στα τέλη της δεκαετίας του '90 λέγεται ότι ορισμένες αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν ανεπιτυχώς να συνδέσουν το σήμα της "Stone Island" με τον κελτικό σταυρό .Για το λόγο αυτό, νέες εταιρείες άρχισαν να κερδίζουν τη δημοτικότητα μεταξύ των casuals.

Όπως και με κάθε ρούχα γνωστών σχεδιαστών ,μεγάλη ποσότητα προϊόντων απομίμησης μπορεί επίσης να παρατηρηθεί. Prada , Faconnable , Hugo Boss , Fake London Genius, One True Saxon, Maharishi , Mandarina Duck , 6876, και Dupe έχουν αρχίσει να κερδίζουν ευρεία δημοτικότητα.

Τη δεκαετίας του 2000 η Casual μόδα έχει γνωρίσει μια αύξηση στη δημοτικότητα της μέσω της βρετανικής μουσικής όπως οι "The Streets" και οι "Mitchell Brothers" με τις casual εμφανίσεις στα μουσικά βίντεο τους.
Η Casual υποκουλτούρα έχει επίσης επισημανθεί από κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα, όπως οι :"ID","The Firm","The Football Factory" και το "Green Street".

Στην δεκαετία του 2000,οι εταιρείες ένδυσης που συνδέονται με τους casuals είναι οι: Stone Island,Adidas Originals,Lyle & Scott,Fred Perry,Armani,Henry Lloyd,Lambretta,Ralph Lauren

και Lacoste.

Ωστόσο προς το τέλος της δεκαετίας, πολλοί Casuals έχουν υιοθετήσει μια πιο δυσδιάκριτη εμφάνιση αναζητώντας πλέον δημοφιλείς και καθιερωμένες εταιρείες ειδών ένδυσης, όπως οι :Albam, YMC,APC,Folk,Nudie Jeans,Edwin,Garbstore, Engineered Garments,Wood Wood and Superga.
Παρόλλα αυτά τα σημαντικά εμπορικά σήματα όπως Stone Island, Lacoste, Ralph Lauren, Aquascutum και CP Company εξακολουθούν να είναι δημοφιλή.

Τον τελευταίο καιρό στην Αγγλία, casuals έχουν σχηματίσει το κίνημα των «casuals united» γύρω από το οποίο ενώθηκαν οι εθνικιστές οπαδοί όλων των ομάδων.

Είναι εναντίων των ισλαμιστών που βρίσκονται στην Αγγλία και έχουν κατηγορηθεί το 2009 από την εφημερίδα Times για σύνδεση με το αγγλικό κόμμα «English Defense League»

Αναμφισβήτητα η casual υποκουλτούρα εκφράζει όλο και περισσότερους οπαδούς τα τελευταία χρόνια.Η εμφάνιση συνδυάζει το ωραίο ντύσιμο με συγκεκριμένες μάρκες εκ των οποίων οι περισσότερες δεν είναι γνωστές στην χώρα μας και δεν έχουν μαζικοποιηθεί.Δυστυχώς όπως σε κάθε υποκουλτούρα έτσι και εδώ υπάρχουν οι επιτήδειοι έμποροι οι οποίοι προκειμένου να κερδίσουν, πατούν επί πτωμάτων εκμεταλευόμενοι την αυξανόμενη διάδοση αυτής της αισθητικής επιλογής.

Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν πρέπει το ντύσιμο αυτό να γίνει αυτοσκοπός και να πέσουμε στην παγίδα του marketing.

" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΠΙΣΗΣ "

TIGER TATTOO!!!

29 Mαϊου 1453 - Άλωση της Πόλης

«Εκεί μπροστά στην Πύλη του Ρωμανού ο Πολεμιστής και Άγιος του Έθνους, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, θα πέσει, έχοντας πει το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του Ελληνισμού απέναντι στην Ασία.» Κορυφαίας Εθνικής σημασίας και τραγικής βαρύτητας για το Έθνος μας γεγονός η πτώσις της Βασιλευούσης, της Κωνσταντίνου – Πόλεως στα χέρια των Ασιατών Βαρβάρων του ημιπαράφρονα Μεχμέτ του Β. Αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού η Τρίτη 29 Μαΐου του 1453, όταν αργά τη νύκτα ξεκίνησε η τελευταία τουρκική επίθεση ενάντια στα ασθενικά τείχη της ετοιμοθάνατης Αυτοκρατορικής Πρωτεύουσας.

Μερικές χιλιάδες Ελλήνων και λίγες εκατοντάδες άλλων Ευρωπαίων κάτω από την ηρωική ηγεσία του ασκητικού Στρατηλάτη Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του 11ου και με “πρωτομάστορα” τον γενναίο Ιουστινιάνη, αντιμετώπισαν την δυσανάλογα τεράστια βαρβαρική μάζα. Μαζί τους ο εξαθλιωμένος πληθυσμός της Βασιλεύουσας που δοκιμαζόταν από τις αρχές Απριλίου με σφοδρό κι αδιάκοπο κανονιοβολισμό από το πολυπληθές και καλά οργανωμένο αρχέγονο πυροβολικό του Μεχμέτ.

Η προϊούσα αποσύνθεση της Αυτοκρατορίας, έφθανε στο καταληκτικό της σημείο. Για 200 περίπου χρόνια, κλιμακωτά, για λόγους εσωτερικών αντινομιών και εκφυλισμού της πολιτειακής οργάνωσης, δημογραφικού μαρασμού, οικονομικής απορύθμισης και αντιπαλότητας με την Γαληνοτάτη Βενετία (“Ιερουσαλήμ” της Αδριατικής), το σκέλεθρο της ύστερης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατέρρεε με συνέπεια. Αυτοί οι παράγοντες πολλαπλασιαζόντουσαν εκθετικά από την επίδραση της διαπάλης Καθολικού και Ορθοδόξου Χριστιανικού Δόγματος και την αντανάκλασή της πάνω στον ημιμαθή Βυζαντινό Λαό, που διατηρούσε θρησκευτικό φανατισμό απροσμέτρητο αλλά και δικαιολογημένη αγανάκτηση από την τυραννία των Λατίνων στην περίοδο της Δυτικής Κατοχής. Οι προσπάθειες του στερνού Αυτοκράτορα για την αναζωογόνηση της Πόλεως και της Αυτοκρατορίας γενικότερα έμειναν ατελέσφορες. Οι στρατιωτικές προετοιμασίες του προσέκρουσαν στον παραδοσιακό θρησκευτικό φανατισμό των ηλιθίων και δειλών της εποχής.

Περίπου 30.000 καλόγεροι υπήρχαν στην Μείζονα περιοχή της Βασιλευούσης, όταν ο Δεσπότης της Αυτοκρατορίας διέθετε μόνο μερικές χιλιάδες μαχητές για να υπερασπίσει τα τείχη. Ακόμη το μισαλλόδοξο πνεύμα των κληρικών κύκλων της αγνοίας, διαπότιζε ολάκερη την πολιτεία ώστε να οδηγήσει τον Μεγάλο Δούκα Λουκά Νοταρά, Δομέστιχο των Σχολών (ανάλογο του Πρωθυπουργού σήμερα) να εκφράζει δημόσια την προτίμησή του για το Τουρκικό σαρίκι σε σχέση με την “Λατινική Τιάρα”.

Οι φιλάργυροι Βενετοί έμποροι που αριστοτεχνικά παρασιτούσαν στην Πόλη, έμειναν αδιάφοροι ή και συχνά συνήργησαν με τους Εχθρούς, οδηγημένοι από τα προστάγματα των Ιουδαίων Τραπεζιτών που επηρεάζουν το Δογικό παλάτι. Είναι αλήθεια ότι είχε προηγηθεί μια 20ετία έντονης πνευματικής κινητικότητας και αναδημιουργίας με κέντρο το πρόσωπο του Μεγάλου Δασκάλου Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος. Ο Μεγάλος Πλατωνικός Οραματιστής, που γνώρισε καλά τον στερνό Αυτοκράτορα και επηρέασε την σκέψη του, όταν ζούσε στην αυλή του, είχε ήδη εκφάνει τον Σωτήριο Ελληνικό Λόγο του για την Εθνική Αναγέννηση. Μ’ Ελληνοκεντρικό Στρατιωτικό Σοσιαλιστικό Πνεύμα, προετοίμαζε το έδαφος της ανασυγκρότησης της Αυτοκρατορίας, μακρυά από αφορισμούς και αναθέματα. Όμως η συγκυρία της τύχης και η συντριπτική πορεία της Ιστορίας, στέρησαν από τον Λαό μας αυτήν την ευκαιρία Αναγέννησης. Έτσι μοιραία η Αναγέννηση άνθησε σε τόπους άλλους κι άλλους λαούς της Ευρώπης. Πριν ξανανθίσει το Ιερό δένδρο του Ελληνικού Πνεύματος, έμελλε να πνιγεί από την Τουρκομογγολική λαίλαπα της Ασίας.

Εκεί μπροστά στην Πύλη του Ρωμανού, πρώτος ανάμεσα σε ίσους, Στρατιώτης μέσα στους στρατιώτες, ο Πολεμιστής και (γιατί όχι) Άγιος του Έθνους, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, θα πέσει, αγωνιζόμενος με Σπαρτιατική πίστη και θάρρος για τον Ελληνισμό. Έχοντας, ξεστομίσει το “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ” του Μεσαιωνικού Ελληνισμού απέναντι στην Ασία. Μαζί του θα πεθάνει η Αυτοκρατορία που δεν πρόλαβε να γευθεί το ζωογόνο φάρμακο της Ελληνικής αναστάσεως. Που όταν ολοκληρώθηκε η Ελληνοποίησή της, ήταν ανίκανη να την προφυλάξει. Κι’ όπως το ξέπνοο κορμί του τελευταίου Άρχοντα ακούμπησε το αιματοβαμμένο χώμα, λίγο πριν η φρίκη και η κτηνωδία των ορδών σαρώσουν το Θαύμα του Πολιτισμού, ο θρύλος θα πάρει τ’ όνομά του, σύμβολο κι ελπίδα του Γένους μας για 400 χρόνια δουλείας, προμετωπίδα του Ναού των Ονείρων μας, φόρο της πίστης του Ελληνισμού. Θα του μετατρέψει το ακάνθινο στέφανο του μαρτυρίου σε φωτοστέφανο και θα τον κάνει πιο δυνατό από τον θάνατο. Θα τον μετατρέψει σε Μύθο ενός ολάκερου Λαού! Μύθο, που περιφρονεί τους αιώνες, την λήθη, τα συμφέροντα και την συμβατική Ιστορία.

Μύθο που μπόλιασε τις προδομένες γενιές των παππούδων μας. Μύθο του Αίματος, της Ελπίδας και της Νίκης. Η κουρασμένη Βασιλεύουσα της Χαμένης Αυτοκρατορίας μας, μας χάρισε σαν πιο ακριβό θησαυρό, Αναγνώστη, τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά. Ας τον κρατήσουμε δίπλα στην Καρδιά μας.


«Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη, άγγελος Κυρίου άρπαξε το βασιλιά και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί να κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά, να τον ξεμαρμαρώσει. Και θα σηκωθεί πάλι ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη και θα διώξει τους Τούρκους ως την Κόκκινη Μηλιά.»
 
 
http://www.youtube.com/watch?v=IfDISFLjGbU

ΕΤΣΙ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ ΜΠΑΚΟ!!!

"Ο Αστέρας Τρίπολης ανήκει στους κατοίκους της πόλης. Ανήκει στο Σκορπίδα, το Φούφα και τους υπόλοιπους ανθρώπους που βρίσκονται χρόνια στην ομάδα! Εμείς, απλώς βοηθάμε"

"Πιστεύω ότι η ομάδα δεν ανήκει σε μένα και τον Καυμενάκη. Ανήκει σε όλη την Αρκαδία και σε όλη την περιφέρεια. Το τι θα κάνω αύριο δεν το ξέρω; Αν δεν είμαι αύριο στον Αστέρα θα βρεθεί κάποιος άλλος να τη συνεχίσει την πορεία της ομάδας. Εγώ είμαι εδώ, έστω και αν θέλει να φύγει ο Καυμενάκης. Αν είναι να φύγω από την Τρίπολη θα πάω στις Κολλίνες Αρκαδίας που είναι το χωριό μου. Δεν έχω να πάω πουθενά αλλού. Ούτε Καλαμάτα, ούτε πουθενά! Κολλίνες θα πάω"

Οι δηλώσεις που ακούστηκαν πριν λίγες μέρες από τα χείλη του Δ.Μπάκου μας εξέπληξαν ευχάριστα.Είναι δηλώσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που είχαν εκφραστεί πριν από λίγους μήνες και δείχνουν ότι το όλο σκηνικό περί συγχωνεύσεως και μετακινήσεως της ομάδας ήταν απλά ένας κακός χειρισμός.Ειπώθηκαν απλά λόγια,μα με τεράστιο νόημα που μίλησαν κατευθείαν σε κάθε αγνό φίλο αυτής της ομάδας.Ο Δ.Μπάκος έδειξε ότι τρέφει σεβασμό για την ιστορία του συλλόγου και για πρόσωπα που πάλεψαν για τον Αστέρα σε χρόνια δύσκολα. Προβλήματα υπήρχαν,υπάρχουν και θα υπάρχουν, ο καπετάνιος όμως στη φουρτούνα φαίνεται και ο Μπάκος δείχνει ότι έχει την διάθεση να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον Αστέρα.

Δυστυχώς,δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια για τον έταιρο πρόεδρο Γ.Καυμενάκη,ο οποίος τους τελευταίους μήνες γυρνάει τα γήπεδα της Πελοποννήσου,διαιωνίζοντας με τις κινήσεις του, το κλίμα αβεβαιότητας και απαξίωσης για την ομάδα...

Ξεκίνησε η διάθεση των εισητηρίων διαρκείας

ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΠΩΛΗΣΗΣ

- Η διάθεση εισιτηρίων διαρκείας για την αγωνιστική περίοδο 2010/2011 ξεκινά την Δευτέρα 24 Μαϊου. Οι κάτοχοι εισιτηρίου διαρκείας της περιόδου 2009-2010 έχουν τη δυνατότητα να ανανεώσουν την ίδια θέση που είχαν κατά την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο ή εάν επιθυμούν να μετακινηθούν
σε οποιαδήποτε άλλη ελεύθερη διαθέσιμη θέση προς πώληση.

- Ταυτόχρονα με τις ανανεώσεις, νέοι φίλαθλοι μπορούν να προμηθευτούν εισιτήριο διαρκείας σε
οποιαδήποτε θέση δεν είναι δεσμευμένη από περσινούς κατόχους.

- Μετά από τις 30 Ιουνίου 2010 όλες οι θέσεις που δεν έχουν ανανεωθεί από τους περσινούς κατόχους θα ακυρωθούν και θα τεθούν ελεύθερες προς διάθεση.

- Η πώληση θα πραγματοποιείται Δευτέρα έως Παρασκευή 12μμ-7μμ στα εξής σημεία:
α) από το εκδοτήριο της επίσημης «Μπουτίκ» που βρίσκεται στο γήπεδο της ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ .
β) από το εκδοτήριο στην Πλατεία Πετρινού.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΓΟΡΑΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

- Για κάθε ανανέωση ή νέα εγγραφή είναι απαραίτητη η προσκόμιση της Αστυνομικής ταυτότητας του φιλάθλου. Ο ήδη κάτοχος διαρκείας μπορεί να ανανεώσει παραπάνω από ένα εισιτήριο,
αρκεί να προσκομίσει σε φωτοτυπίες τις αντίστοιχες ταυτότητες.

- Στο Οικογενειακό εισιτήριο διαρκείας συμμετέχουν οι δύο γονείς και τα παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/1993.
Για την έκδοσή του χρειάζονται οι ταυτότητες των δύο γονέων και η συμπλήρωση
της αίτησης αγοράς οικογενειακού εισιτηρίου διαρκείας.

- Για αγορά μεμονωμένου παιδικού εισιτηρίου χρειάζεται η προσκόμιση της ταυτότητας του παιδιού
ή αν δεν έχει εκδοθεί ταυτότητα, τότε είναι απαραίτητη η συμπλήρωση της αίτησης αγοράς παιδικού εισιτηρίου διαρκείας από τον Γονέα/Κηδεμόνα.
Το εισιτήριο αφορά παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/1993.


ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ / ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

- Η πληρωμή του εισιτηρίου μπορεί να γίνει είτε μετρητοίς είτε μέσω πιστωτικής κάρτας έως 6 δόσεις.

- Όλοι οι φίλαθλοι που ανανεώνουν ή αγοράζουν νέο εισιτήριο διαρκείας επωφελούνται έκπτωσης
από αγορές στην Μπουτίκ της ΠΑΕ, και έκπτωση εγγραφής των παιδιών τους στις Ακαδημίες
του ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ.

- Όλοι οι φίλαθλοι που ανανεώνουν ή αγοράζουν νέο εισιτήριο διαρκείας θα συμμετέχουν
αυτόματα σε κληρώσεις, εκπλήξεις και εκδηλώσεις του Αστέρα.
- Οι κάτοχοι Executive Members εισιτηρίου διαρκείας στην Θύρα 3 δικαιούνται και
δωρεάν προσωπική αριθμημένη θέση parking.
- Όλα τα εισιτήρια διαρκείας περιλαμβάνουν τους αγώνες κυπέλλου, πρωταθλήματος, φιλικά
και τα Play-Offs*
*εφόσον η ομάδα αγωνιστεί σε αυτή τη διαδικασία.

http://www.asterasfctickets.gr/

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ "ULTRAS" (μέρος δεύτερο)

...Αρχικά η βία περιορίστηκε σε ένα αρκετά περιορισμένο χώρο, με την έννοια του σταδίου και το περιβάλλοντα χώρο του. Ωστόσο, τα πρώτα σοβαρά επεισόδια, δυστυχώς δεν άργησαν να έρθουν,αρχίζοντας από τον αγώνα Λάτσιο-Νάπολι.Η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται κατά τη διάρκεια του αγώνα 1975 Μίλαν-Γιουβέντους. Το 1977 κατά τη διάρκεια του αγώνα Αταλάντα - Τορίνο, οι ultras συγκρούστηκαν με σιδερένιες ράβδους.Παράλληλα κατά τη διάρκεια του αγώνα Inter-Μilan σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια με μαχαίρια μεταξύ των "Boys" από την Ίντερ και των "Brigate" της Milan.Στις 28 Οκτωβρίου 1979, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι της Ρώμης, ένας οπαδός της Λάτσιο,ο Vincenzo Paparelli, χτυπήθηκε στο κεφάλι από φωτοβολίδα αλεξίπτωτο (εκτοξεύτηκε από οπαδό της Roma που βρισκόταν στο απέναντι πέταλλο,την Curva Sud), και πέθανε μέσα σε λίγα λεπτά.Η ίδια Κυριακή στιγματίστηκε και από άλλα σοβαρά επεισόδια.Κατά τη διάρκεια του αγώνα Ascoli-Βologna τραυματίζονται 7 άτομα,στο ντέρμπι του Μιλάνου τραυματίζονται άλλα 18 άτομα,ενώ πολλούς τραυματίες έχουμε και στο παιχνίδι Brescia - Como.

Ύστερα από την τραγωδία στο Ολυμπιακό Στάδιο σε συνδιασμό με το γενικευμένο κλίμα βίας που παρουσιάστηκε σε πολλά στάδια εκείνο το χρόνο, κλόνισε την κοινή γνώμη και έγινε ένα σημαντικό ζήτημα τόσο στον Τύπο όσο και τις αρχές.Δραστικά μέτρα ελήφθησαν: τα κοντάρια από τα πλακάτ,τα τύμπανα, ακόμη και πανό με πολεμικό σύμβολα απαγορεύτηκαν από τα γήπεδα για αρκετούς μήνες.

Η δεκαετία του '80 χαρακτηρίστηκε ως η εποχή που φούντωσε το κίνημα όχι μόνο σε αριθμό αλλά και σε δύναμη.
Ο αριθμός κάποιων συνδέσμων είναι εκατοντάδες και σε ορισμένους χιλιάδες μέλη.Δεν υπήρξε καμία ομάδα, είτε στο Βορά είτε στο Νότο της Ιταλίας,αναξαρτήτου κατηγορίας, που να μην υποστηρίχθηκε από ένα ή περισσότερα οργανωμένα group.
Αυτός ο πολλαπλασιασμός φυσικά οδήγησε στην ανάπτυξη ενός πολύπλοκου δικτύου συμμαχιών και αντιπαλότητας.Οι πιο δυνατές φιλίες αυτής της περιόδου είναι μεταξύ των Roma-Atalanta-Juventus, Lazio-Bari-Torino, Inter-Fiorentina-Sampdoria, Milan-Genoa-Bologna.
Eίναι όμως αξιοσημείωτο το γεγονός πως σήμερα οι φιλίες αυτές διαλύθηκαν και οι σχέσεις ως επί το πλείστον επιδεινώθηκαν και έχουν αντικατασταθεί από άλλες συμμαχίες,ενώ κάποιες φορές κατέληξαν άκρως εχθρικές και σε πολλές περιπτώσεις αιματοβαμμένες.

Το 1982 έμεινε στην ιστορία η νίκη της Ιταλίας κόντρα στην Ισπανία για το Mundial.Ο τελικός ήταν κατά της Γερμανίας στη Μαδρίτη, μπροστά σε ένα πλήθος 100.000 θεατών,που ως επί το πλείστον ήταν Ιταλοί.Στο στάδιο υπήρχαν δεκάδες πανό από τους Ιταλούς οπαδούς.Πανό που στην πλειοψηφία τους δεν αναφέρονταν στην Εθνική τους αλλά στους διάφορους συνδέσμους των ιταλικών ομάδων που υποστήριζαν.Μια σχεδόν μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, αν σκεφτεί κανείς τη χαρακτηριστική συνοχής των Άγγλων,Γερμανών ή Ολλανδών οπαδών που ακολουθούν τις εθνικές τους ομάδες. Οι λόγοι αυτού του διαχωρισμού μεταξύ των ιταλών έχουν πιθανώς τη ρίζα τους στην παλιά αντιπαλότητα μεταξύ ορισμένων από τις αρχαιότερες πόλεις της χώρας.Συνέπεια της ταυτόχρονης παρουσίας των φανατικών οπαδών όλων των ιταλικών ομάδων στις κερκίδες ήταν μεγάλες συμπλοκές που σε πολλές περιπτώσεις κατέληγαν σε αιματηρά επεισόδια.

Σε κάθε περίπτωση,οι ultras θέλησαν να δίνουν παρουσία σε όλα τα γήπεδα,σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.Η εκδρομή έγινε η θεμελιώδες στιγμή στη ζωή των ultras, στην οποία συμμετείχαν μόνο οι πιο φανατικοί οπαδοί,οι οποίοι δεν είχαν φόβο των ενδεχομένων κινδύνων.Η εκδρομή έγινε τρόπος για την συγκέντρωση της ομάδας και της δοκιμής της συνοχής των δεσμών ανάμεσα στα μέλη της.Το να είσαι παρών σε ένα από τα "καυτά" γήπεδα ήταν τιμή που προοριζότανε για τους λίγους.Η παρουσία εκεί χωρίς πανό θεωρούνταν μια πράξη δειλίας.

Το οργανωμένο θέαμα που παρήγαγαν οι ultras περιελάμβανε όλο το πέταλο με τους χιλιάδες οπαδούς.Η αγορά των υλικών για τις χωρογραφίες ήταν εξαιρετικά δαπανηρά, αλλά και ο ανταγωνισμός για το πιο πρωτότυπο πέταλο ήταν έντονος.
Οι ultras της Σαμπντόρια δημιουργούσαν τεράστια πανό,ενώ η Curva Sud της Roma έκανε καταπληκτικές χωρεογραφίες με χαρτόνια.
Οι "ultras Granata" της Τορίνο κάλυπταν το πέταλο Maratona του γήπεδο τους με κόκκινες και λευκές λωρίδες υφάσματος,ενώ οι ultras της Νάπολης ήταν γνωστοί για την εκσφενδόνηση χιλιάδων ρολών χαρτιού υγείας μέσα στο γήπεδο.

Μαζί με τον πλούσιο χρωματισμό στις εξέδρες σημειώθηκαν και βίαιες καταστάσεις στα γήπεδα.Η χρήση των μαχαιριών εξαπλώθηκε, ιδιαίτερα στο Μιλάνο και τη Ρώμη, ενώ οι ultras της Αταλάντας έγιναν γνωστοί για τα επεισόδια που δημιουργούσαν αρκούμενοι στις μάχες σώμα με σώμα.

Τον Φεβρουάριο του '84,ο αγώνας για το Coppa Italia μεταξύ της Triestina και της Ουντινέζε έληξε με σοβαρές συγκρούσεις με την αστυνομία. Ένας νεαρός οπαδός της Triestina,o Stefan Furlan, "νικήθηκε" σε κώμα από το κλομπ της αστυνομίας και πέθανε την επομένη ημέρα.Οκτώ μήνες αργότερα, στο τέλος του αγώνα μεταξύ Μilan και cremonese,ο Μarco Fonghessi μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου.Ο δολοφόνος, Giovanni Centrone, ήταν ιδιαίτερα μικρός στην ηλικία.

Από την άλλη πλευρά,στις αρχές της δεκαετίας του '80 η σχέση μεταξύ των Ultras και της πολιτικής άρχισε να αποδυναμώνει. Η πολιτική αντίδραση που διεισδύει στις νεότερες γεννιές άρχισε να παρουσιάζεται ακόμα και στα γήπεδα.Φιλίες μεταξύ υποστηρικτών με αντίθετα πολιτικά πιστεύω (π.χ.Φιορεντίνα-Βερόνα) ήταν επιπλέον απόδειξη πώς οι συμμαχίες μεταξύ των ultras ήταν μέχρι τότε απολύτως ανεξάρτητες από οποιαδήποτε πολιτικούς παράγοντες.

Την περίοδο αυτή κάνει την εμφάνισή της μια σταθερή αύξηση της χρήσης των ναρκωτικών στα πέταλα.Ενώ οι ηρωινομανείς,είναι τη δεκαετία του εβδομήντα η πλειοψηφία των εξαρτημένων στα γήπεδα, χάρη στην όλο και πιο σοβαρή σωματική έρευνα, ο αριθμός τους φθίνει και τη θέση της παίρνει το κάπνισμα χασίς και μαριχουάνας με αυξητικούς ρυθμούς. Ακόμη και ο συμβολισμός των ultras υπέστη ριζικό μετασχηματισμό καθώς εικόνες μαριχουάνας κάνουν την εμφάνισή τους στα πανό.

Όταν η Nuclei Sconvolti σχηματίστηκε στη Cosenza, το όνομά τους (κυριολεκτικά ανατρεπτικοί πυρήνες) ήταν μια άμεση επιτυχία και πολλές ομάδες,την υιοθέτησαν.

Έτσι, από το μέσον της «δεκαετία του ογδόντα το κίνημα των ultras ήταν πραγματικά στην κορυφή του. Οι σύνδεσμοι είχαν όλοι ένα πλήθος οπαδών (για παράδειγμα,οι Fossa dei Leoni το 1987-88 είχαν πάνω από 15.000 μέλη), με μια σαφώς καθορισμένη ιεραρχική δομή.Ορισμένες ομάδες, όπως οι "Commando Ultra Curva Β" είχαν ακόμη και μια ιδιαίτερα εξελιγμένα διοικητική δομή.

Τη δεκαετία του '90 ο κόσμος των ultras συντρίστηκε από τις βαθιές αλλαγές και άρχισε να αναπτύσσει μια κρίση ταυτότητας. Πολλές από τις θεμελιώδεις αξίες που στηρίχτηκε η φιλοσοφία των ultras, είχαν βασιστεί στο παρελθόν άρχισαν να γίνονται αισθητές με ένα διαφορετικό τρόπο,ιδαίτερα από την νέα γενιά, ίσως επειδή το να είσαι ultra είχε γίνει και αυτό μια μόδα.Αλλά υπήρχε μια άλλη πλευρά του νομίσματος,αυτή ενός κινήματος,που ενώ ήταν ανίκανο να επιτύχει πλήρη ενότητα,αποτέλεσμα ορισμένων απαραβίαστων μισών, συνειδητοποίησε την ανάγκη γιαα αντιδραση ώστε να επιβιώσει.Μετά από τριάντα χρόνια ιστορίας,οι ultras είχουν καταστεί αναπόσπαστο μέρος του ποδοσφαίρου,φυσικά αναντικατάστατο και με τέτοια επιρροή ώστε να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα, ακόμη και στο πλαίσιο της στρατηγικής των ομάδων.Από το δεύτερο μισο της δεκαετίας του'90 μοιραία αμαυρώθηκε από τη δολοφονία του οπαδού Γένοβας Vincenzo Spagnolo τον Ιανουάριο του 1995.Αυτό το καταστροφικό επεισόδιο απείλησε την ίδια την ύπαρξη του κινήματος των Ultras,που ακόμα βρίσκεται σε κρίση, εξαιτίας της αλλαγής γενιάς αλλά και της αντιμετώπησης των οπαδών από τις δοιηκήσεις των ομάδων καιτους πολιτικούς σαν άγρια σκυλιά,αλήτες ή ακόμη και εγληματίες.Σε αυτό προστέθηκε και η κρίση ταυτότητας που επιδεινώθηκε από τη διάλυση ορισμένων ομάδων ultras που μέχρι τότε ήταν ένα σημείο αναφοράς για πολλούς οπαδούς, αφήνοντάς τους με μια αίσθηση απώλειας και αποπροσανατολισμού.

Από το συλλαλητήριο των ultras στη Γένοβα ματά το θάνατο του Vicenzo, ήρθε η ακόλουθη δήλωση εμπνευσμένη από το ultras της Bergamo: "Basta lame,Basta infami" - "Σταματήστε τα μαχαίρια,σταματήστε την αθλιότητα".

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΥΜΕΝΑΚΗΣ

Το βράδυ της Παρασκευής στο Patra Tv ο Γιάννης Καϋμενάκης απάντησε σε  όσα ειπώθηκαν από την ανακοίνωση της ερασιτεχνικής Παναχαϊκής: «Όλα όσα είπε η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή με την ανακοίνωσή της, ισχύουν. Όντως ενδιαφέρομαι να αγοράσω τις μετοχές της Παναχαϊκής, γι’ αυτό, τις επόμενες ημέρες θα καταθέσω την επίσημη πρότασή μου και σύντομα θα βρίσκομαι στην Πάτρα. Θα καθήσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον κ. Κούγια, θα δούμε τι έχει δαπανήσει, πόσα χρήματα ζητάει και θα διαπραγματευτούμε το ποσό».

Ο κ. Καϋμενάκης πριν περίπου 20 ημέρες βρέθηκε στην Πάτρα, είχε συνάντηση με τους ανθρώπους της Ερασιτεχνικής και ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Αγυιάς.

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Παναχαικής.:

Κύριε Κούγια, με όλο τον σεβασμό που σας έχουμε….
· Θεωρούμε ότι δεν έχετε πλέον να προσφέρετε τίποτε περισσότερο στην Παναχαϊκή. Αναγνωρίζουμε ότι καταβάλλατε προσπάθειες να βοηθήσετε την Παναχαϊκή, δυστυχώς όμως αποτύχατε παταγωδώς.
· Είμαστε πεπεισμένοι ότι όσο περισσότερο μένετε στην Παναχαϊκή, τόσο περισσότερη ζημιά κάνετε σε αυτήν με τις συμπεριφορές που καθημερινά επιδεικνύετε εντός και εκτός αγωνιστικών χωρών .
· Θεωρώντας ότι ερμηνεύουμε το κοινό λαϊκό αίσθημα, δεν αντέχουμε άλλο να γίνεται η Παναχαϊκή, εξ’ αιτίας του προσώπου σας αντικείμενο ειρωνείας και χλευασμού σε σατυρικές στήλες εφημερίδων και σατυρικές τηλεοπτικές εκπομπές .
· Δεν αντέχουμε άλλο να ανοίγουμε κάθε εβδομάδα και ένα διαφορετικό μέτωπο με ομάδες, παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, διαιτητές και φορείς του αθλητισμού.
· Είμαστε σίγουροι ότι το ύφος και ο τρόπος που έχετε επιλέξει να διοικείτε την Παναχαϊκή, δεν εκφράζουν πλέον κανέναν Πατρινό, κανένα υγιή φίλαθλο της Παναχαϊκής.

Για τους παραπάνω λόγους και για πάρα πολλούς λόγους ακόμα, και επειδή θεωρούμε ότι δεν πρέπει να κινδυνεύσει να χαθεί μια ακόμη χρονιά, πήραμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε στον κ. Γιάννη Καϋμενάκη, λαμβάνοντας υπόψιν μας ότι τουλάχιστον 2 φορές τα τελευταία χρόνια είχε εκφράσει μαζί με τον κ. Δημήτρη Μπάκο την επιθυμία να αναλάβουν τις τύχες της Παναχαϊκής.

Κατά την διάρκεια των αλλεπάλληλων επαφών και συζητήσεων που είχαμε τον τελευταίο μήνα, ο κ. Καϋμενακης εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του και την επιθυμία του να αναλάβει τα ηνία της Παναχαϊκής , εφόσον φυσικά ο κ. Κούγιας ήταν διατεθειμένος να συζητήσει την παραχώρηση των μετοχών του.
Ο δικός μας ρόλος θα ήταν να διερευνήσουμε τις προθέσεις του κ. Κούγια, με την ιδιότητα του θεματοφύλακα του ονόματος, της 120χρονης ιστορίας και του σήματος της Παναχαϊκής.
Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν στις προθέσεις μας να παίξουμε τον ρόλο του μεσάζοντα σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Άλλωστε ένας επιχειρηματίας της εμβέλειας και του μεγέθους του κ. Καϋμενακη είναι φανερό ότι δεν χρειάζεται μεσάζοντες για να κάνει την οποιαδήποτε συμφωνία.

Μετά από όλα τα παραπάνω ενημερώνουμε επίσημα πλέον τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ κ. Κούγια , τον Νομάρχη Αχαΐας κ. Δημήτριο Κατσικόπουλο, τον Δήμαρχο Πατρέων κ. Ανδρέα Φούρα, καθώς και τους χιλιάδες οπαδούς της Παναχαϊκής για το πραγματικό και ολόθερμο ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Καϋμενάκη να αναλάβει τις τύχες της Παναχαϊκής.

Ελπίζουμε ότι ο κ. Κούγιας θα συναισθανθεί το μέγεθος της ευθύνης του απέναντι στην Παναχαϊκή και την Πόλη και θα λειτουργήσει με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της Παναχαϊκής και όχι το προσωπικό του….

ΥΓ. Όσον αφορά το μπαράζ λασπολογίας και ύβρεων που εξαπολύσατε για μια ακόμη φορά εναντίον μελών του ΔΣ της ΠΓΕ, δεν θα σας δώσουμε την χαρά να πάρετε κάποια απάντηση. Αντίθετα περιμένουμε από εσάς την χαρά, ώστε να απαλλάξετε την Παναχαϊκή από την παρουσία σας.

Εκ του ΔΣ

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ "ULTRAS" (μέρος πρώτο)

Οι πρώτες ομάδες των «ultras», οπαδών του ποδοσφαίρου μεταξύ των ηλικιών 15 και 25 ετών, που σαφώς ήταν διαφορετικές από το κλασσικό μοντέλο των ενηλίκων θεατών, εμφανίστηκαν στην Ιταλία γύρω στο τέλος της δεκαετίας του εξήντα και στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα.Συγκεντρωμένοι στις φτηνότερες θέσεις του γηπέδου, όπου προσελκύονταν από τους συλλόγους μέσω ειδικά μειωμένων εισητηρίων,οι ultras εμφανίζουν αμμέσως μια σειρά από μοναδικά χαρακτηριστικά,εντελώς νέα για το Ιταλικό ποδόσφαιρο.Αυτά πηγάζουν από την έντονη αίσθηση της ταύτισης με τον χώρο τους, δηλαδή ενός τομέα του γηπέδου όπου αναρτώνται πανό με το όνομα ή το σύμβολο του group τους.

Αρχικά οι «ultras» διακρίθηκαν κυρίως για τον εντελώς νέο τρόπο που υποστηρίζουν τις ομάδες τους και, γενικότερα, τη συμμετοχή στον αγώνα.Από τους Βραζιλιάνους «Torcidas» ήρθε η χρήση των τυμπάνων, από φιλάθλους ομάδων στην Αγγλία,η επίδραση του κασκόλ (πλήθος κασκόλ σηκώνονταν και κουνιόντουσαν σαν μια ανθρώπινη θάλασσα) και το τραγούδι,τις περισσότερες φορές ψυχωτικά,ενθαρρύνωντας τους παίχτες τους ή φοβίζοντας τους αντιπάλους τους.

Με αυτό τον τρόπο, η υποστήριξη θεωρήθηκε ως μέρος της στρατηγικής και της τακτικής που χρησιμοποιείται για να κερδηθεί ένας αγώνας. Επίσης έκαναν εκτεταμένη χρήση από καπνογόνα,βαρελάκια κ.α. ώστε να φέρουν μια επιπλέον πινελιά ζωντάνιας στα γήπεδα. Η έννοια της "χωρεογραφίας'' προέκυψε για πρώτη φορά,μια εντελώς πρωτότυπη πρακτική που επρόκειτο να εξελιχθεί καθώς και οι "ultras" των ίδιων των ομάδων θα γινόντουσαν πιο οργανωμένοι.

H xωρεογραφία κατέληξε να είναι το σήμα κατατεθέν του ιταλικού στυλ. φαντασμαγορικές,τεράστιες, πολύχρωμες παραστάσεις και θέαμα σε ευρεία κλίμακα, με υπέροχο οπτικό αποτέλεσμα:η δύναμη όλης της Ιταλικής φαντασίας.Από το βόρειο πέταλλο του στάδιου της Γένοβας που κατάφερε να εμπνεύσει ακόμη και η γαλλική εφημερίδα "Le Monde", στο πέταλλο Fiesole της Φλωρεντίας όπου με χωρεογραφία αναπαραστήθηκαν τα μνημεία της πόλης με βάση το αυθεντικό τοπογραφικό σχέδιο.

Ορισμένοι σύνδεσμοι οπαδών χρονολογούνται από πολύ παλιά, όπως και η "Fedelissimi Granata», ιδρύθηκε στο Τορίνο από το 1951, και εξακολουθεί να υπάρχει στο πέταλλο Maratona.Οι "Ultras" της Sampdoria εμφανίστηκαν από το 1969 (οι πρώτοι που αυτοαποκαλούνται «Ultras»), ακολουθούμενοι από τους «Boys» της Ίντερ.

Η δεκαετία του εβδομήντα είδε τη σταδιακή συγκέντρωση εκατοντάδων μικρών ομάδων στα πέταλλα των μεγάλων ποδοσφαιρικών γηπέδων της χώρας, που οδήγησε στο σχηματισμό των μεγάλων ομάδων, όπως η "κίτρινο-μπλε Ταξιαρχία" της Βερόνας,η "Viola Club Viesseux" της Φιορεντίνα, το όνομά το οποίο το πήρε από την πλατεία της Φλωρεντίας, όπου συναντήθηκαν (1971),οι "Ultras" της Νάπολης (1972),η "κοκκινό-μαυρη Ταξιαρχία" του Μιλάνου,οι "Granata Ultras" του Τορίνο (1973),οι "the ForEver Ultras" της Μπολόνια (1975),οι "Fighters" της Γιουβέντους(1975),η "μαύρο-μπλε Ταξιαρχία" της Atalanta (1976),οι "Eagle's Supporters" της Λάτσιο και οι "Commando Ultra Curva Sud ή "CUCS" της Ρόμα (1977).

Μερικοί διαχωρίστηκαν από τις υπάρχουσες λέσχες (οι "Boys" προήρθαν από τον σύνδεσμο της Inter,"Fossati", ενώ οι "Granata Ultras" απόσχιστηκαν από τον σύνδεσμο "Fedelissimi" του Τορίνο).Άλλοι προέκυψαν από τη συγχώνευση μερικών μικρότερων group που δεν είχαν στο ενεργητικό τους πολλά χρόνια δράσης (οι "Fighters" της Γιουβέντους, για παράδειγμα, προήρθαν από τς πρώην "Panthers").

Μερικές ομάδες οπαδών προήρθαν από μια συγκεκριμένη αστική περιοχή (ο αρχικός πυρήνας της Σαμπντόρια Ultras προήλθε από το Sestri Ponente της Γένοβας.Άλλες ομάδες είχαν άτομα της ίδιας ηλικίας , που συναντιόντουσαν σε μπαρ,σχολεία ή μαγαζιά ηλεκτρονικών παιχνιδιών.Πολλά από τα μέλη τους ανήκαν ήδη σε πολιτικές ομάδες ή παρατάξεις, και είχαν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά των ακραίων πολιτικά οργανώσεων.Η αίσθησή του ανήκειν και η συντροφικότητα,η αψήφηση τους σε κάθε μορφή εξουσίας που είναι και η αίσθηση της σύγκρουσης,έδωσε ουσία σε αυτές τις ομάδες, οι οποίες ήταν σε θέση να συσπείρωσουν μεταξύ τους εκατοντάδες ανθρώπους μέσα σε λίγες ωρες.Μια άλλη πτυχή που προσδιόριζε τους Ultras ήταν η έντονη αίσθηση του χώρου τους.Πράγματι,τα πέταλλα σταδιακά εγκαταταλείφθηκαν από τις λεγόμενες «κυριλλέ» λέσχες φιλάθλων και άφησαν τον χώρο αυτό για τους "ultras".Τα σύμβολα και τα εμβλήματα στα πανό ήταν ως επί το πλείστον άγρια ζώα όπως τίγρεις,λιοντάρια και πάνθηρες.Αρκετά είχαν την πειρατική σημαία ή νεκροκεφαλές,ενώ πολλά είχαν όπλα,εργαλεία και παρόμοια σύμβολα με θέμα τη βία,όπως το πρόσωπο του μικρού Άλεξ,από την ταινία του Κιούμπρικ  "Το κουρδιστό πορτοκαλί".Στην αρχή,οι δραστηριότητες των group,χρηματοτήθηκαν ως επί το πλείστον από αντικείμενα που έφτιαχναν τα ίδια με το έμβλημά τους, όπως μπλούζες,κασκόλ,κονκάρδες,καπέλα.Το κάθε μέλος είχε μια συγκεκριμένη λειτουργία,όπως οργάνωση της εκδρομής για να ακολουθήσουν την ομάδα τους,την αγορά δερμάτων για τα τύμπανα,την εξασφάλιση κονταριών για τις σημαίες και τα πλακάτ και χρώματα για να τα ζωγραφίζουν.Με την έλευση των Ultras,η όψη της εξέδρας άλλαξε εντελώς. Απείθαρχες συμπεριφορές όπως η εισβολλή στον αγωνιστικό χώρο μειώθηκαν, ενώ γύρω στο 1974 και μετά οι συγκρούσεις μεταξύ των αντίπαλων οπαδών έγιναν πιο συχνές.

Αυτό συνέβη σε δύο αγώνες το εν λόγω έτος: Τορίνο-Σαμπντόρια και τη Ρώμα-Λάτσιο.Ευθύς εξαρχής οι θεατές άρχισαν να εκτοξεύουν ότι έβρισκαν προς πάσα κατεύθυνση,για να ακολουθήσουν βίαιες μάχες μεταξύ των αντιπαλων οπαδών,υποχρεώνοντας την αστυνομία να παρέμβει με την εκτόξευση δακρυγόνων πάνω στις κερκίδες.Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και στους δρόμους δημιουργώντας σχεδόν ένα αστικό σενάριο πολέμου: λεωφορεία καταστράφηκαν, αυτοκίνητα αναποδογυρίστηκαν κλπ. Πολλά από αυτά τα περιστατικά προέκυψαν από τις παραδοσιακές αντιπαλότητες όπως derbies μεταξύ των ομάδων από την ίδια πόλη ή μακροχρόνια μίση μεταξύ των αντίπαλων πόλεων, όπως η Πίζα εναντίον του Λιβόρνο, Bergamo εναντίον Brescia ή της Παλέρμο εναντίων της Κατάνια, ενώ άλλα εξαρτήθηκαν από την πολιτική κλίση των αντίστοιχων οπαδών (η ιστορική αντιπαλότητα μεταξύ των αριστερών της Vicenza και των δεξιών της Hellas Verona...

Δικαιοσύνη για τους 4 αδικοχαμένους

Προδότες πολιτικοί...

         

Αρκαδικός-Ηρακλής 18/4/10

Tigers Youngs !!!

ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΑ

Ο οπαδός στην Ελλάδα είναι ένας όρος με πολλές αποχρώσεις : εξαρτάται από τον τρόπο

που ρίχνει πάνω του το φώς αυτός που ασχολείται μαζί του. Ο οπαδός για το νόμο και την

πολιτεία είναι η βασική αιτία των προβλημάτων της βίας που υπάρχουν σήμερα. Η λέξη

αυτή αποτελεί για τους εξυγιαντές μια απειλή, ένα κουτί με πυρομαχικά, μια νάρκη που

προσπαθούν να εντοπίσουν και να επισημάνουν πριν πατήσουν πάνω τους τα νέα παιδιά

που πηγαίνουν στο γήπεδο :«Θέλουμε φιλάθλους, όχι οπαδούς» είναι η τυπική καραμέλα

που σπρώχνουν με τον καθωσπρεπισμό τους στην κοινή γνώμη. Ταυτόχρονα με τον

διαχωρισμό αυτό κλείνουν και την έννοια του οπαδού στα όρια των συνδέσμων. Έτσι με

τον τρόπο αυτό εντοπίζεται ο στόχος των τελευταίων χρόνων που είναι ξεκάθαρα η
διάλυση των συνδέσμων.

Ο οπαδός για τις ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες είναι θεωρητικά ο πιστός πελάτης
που ακολουθεί τη φωνή της καρδιάς του και αποδέχεται συνεχώς νέες οικονομικές θυσίες
που προσφέρει σταδιακά η νέα ποδοσφαιρική εποχή που έστω και επιδερμικά ζούμε και
στην Ελλάδα. Έτσι ο οπαδός θα αγοράσει την φανέλα της νέας αγωνιστικής περιόδου αφού

φυσικά θα έχει ανανεώσει το εισιτήριο διαρκείας, θα διαβάσει το επίσημο περιοδικό της

ομάδας του, θα ντύσει τα παιδιά του με τα ρούχα της μπουτίκ, θα στολίσει το αυτοκίνητό

του και τον προσωπικό του χώρο με τα φετίχ της αγαπημένης του ομάδας.

Η εξελιγμένη σχέση οπαδού – ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας έχει να κάνει με τους

τρόπους που ψάχνει η εταιρία να διαφυλάξει τα συμφέροντά της, να αποφύγει τιμωρίες και

επεισόδια που θα επιφέρουν οικονομικές ζημιές, να ελέγχει γενικά την κοινή γνώμη των

οπαδών ή των ακραίων φιλάθλων αν προτιμάτε, ώστε να μην υπάρχουν συγκρούσεις με

διοικητικές αποφάσεις ή προβλήματα των αθλητών και των προπονητών με τον κόσμο.

Έτσι, όταν βρίσκονται οι κατάλληλοι τρόποι να δεσμεύονται οι ισχυροί σύνδεσμοι των

ομάδων και να λειτουργούν σύμφωνα με το γράμμα των διοικούντων, δεν υπάρχει όπως

είναι φυσικό αντίσταση και αντιλογία. Γενικά οι εταιρίες καλλιεργούν από τον οπαδό το

κομμάτι, αυτό που οδηγεί στην κατανάλωση προϊόντων και συστηματικά νεκρώνουν την

αποστασιοποίηση και τη διαφοροποίηση που πιθανά επιλέγουν ανάλογα με τις συνθήκες οι

οργανωμένοι.

Στην πίστα του σημερινού μεταμοντέρνου ποδοσφαίρου που έξω διαμορφώνεται ξεκάθαρα

και εδώ πέφτει ακόμα μόνο η αδύναμη σκιά του, τα πράγματα είναι κάτι περισσότερο από

προβλέψιμα. Η ένταση, η έξαψη, το πάθος, η αντρίκεια αντιπαλότητα δεν αναγνωρίζονται

από τα μηχανήματα ανίχνευσης που λειτουργούν στις θύρες των σύγχρονων γηπέδων. Μια

ολόκληρη κουλτούρα που καλλιεργήθηκε στις τάξεις των οπαδών των ομάδων που ζουν και

αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με την ομάδα σαν μία σχέση ζωής, επικρίνεται και έμμεσα

καταδικάζεται. Είναι επικίνδυνη για την μαζικοποίηση του ποδοσφαίρου στον πλανήτη, είναι

αδιάφορη γι’ αυτούς που μετρούν τις σημασίες και τις προτεραιότητες μονάχα με αριθμούς

και πίσω από αυτούς δεν διακρίνουν τίποτα. Στην Ελλάδα το «πείραμα», είναι πολύ

ανορθόδοξο και μπερδεμένο γιατί όπως σε όλα τα ζητήματα τρέχουμε λαχανιασμένοι από

πίσω να προλάβουμε τις εξελίξεις. Έτσι συνήθως κάνουμε πράγματα μόνο για να έχουμε το

ελαφρυντικό ότι κάτι κάναμε κι έρχονται μετά τα αποτελέσματα που όλοι ξέρουμε. Εδώ

συναντάμε λοιπόν ξανά την άποψη της πολιτείας για τον οπαδό που στην πραγματικότητα

όπως απροκάλυπτα επαναλαμβάνεται απροκάλυπτα κάθε φορά που έχουμε νέα επεισόδια,

είναι στην ουσία η άποψη της πολιτείας για τον «συνδεσμίτη».

Είναι βέβαια αλήθεια πώς το οπαδικό κίνημα για τα περισσότερα από τα 20 τελευταία

χρόνια, εκδηλώθηκε και εκφράστηκε συστηματικά μέσω των συνδέσμων. Είναι λοιπόν κάτι

παραπάνω από βέβαιο πώς η πολιτεία θα χτυπήσει τους συνδέσμους. Όπως όλοι μας

βλέπουμε στον παγκόσμιο χάρτη, αυτό το πρότυπο του αποστειρωμένου light υποστηρικτή

με «ελάχιστα λιπαρά» που ευδοκιμεί στις νέες διαστημικές γυαλισμένες αρένες του

ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, επιχειρείται να κλωνοποιηθεί και στην Ελλάδα : ελεγχόμενο

πάθος, μετριοπάθεια συναισθημάτων, κατευθυνόμενος πολιτισμός, ισοπέδωση της

ποδοσφαιρικής παράδοσης, αντιπαλότητα με χαμηλά επιτόκια….
Πρέπει τώρα να καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι τι σημαίνει οπαδός πέρα από τους συνδέσμους, 
συγκεκριμένες εξέδρες και αποχρώσεις. ΟΠΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ η διαφοροποίηση, η αντίσταση
στο σιδέρωμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, οπαδός είναι το λάβαρο της ιστορίας, το χρώμα,
το σύνθημα, η φωνή το ταξίδι, τα μακρύ φίδι από τα φώτα των λεωφορείων μέσα στο σκοτάδι
που ενώνει τόσες συνειδήσεις σε μια μοναδική σχέση. Ο οπαδός έχει δυνάμεις ανυπολόγιστες,
έχει και αδυναμίες γιατί θα ζήσει με τα πάθη του.

Ο οπαδός θα τρέξει πάνω στο παράλογο, θα πληρώσει και θα αγαπήσει και το άσχημο και

άχρηστο αν χρειαστεί, ο οπαδός θα τραβήξει το δικό του μοναδικό δρόμο πέρα από μόδες

και εφήμερα ρεύματα. Ο οπαδός θα δημιουργήσει μόνος του τα σύμβολά του, τα εμβλήματα

του, τα σλόγκαν και τα συνθήματά του όπως συναρμολογούνται μέσα στα κύματα της

τρέλας του, χωρίς τις πεθαμένες εμπνεύσεις των επαγγελματιών σχεδιαστών των
ποδοσφαιρικών εταιριών. Ο οπαδός θα επιλέξει να αγαπήσει τους δικούς του ήρωες πέρα
από τα πρωτοκλασάτα ονόματα, τις «φίρμες», που πουλάνε τις περισσότερες φανέλες στη
μπουτίκ, θα αγαπήσει τον άτεχνο παλικαρά αμυντικό που παίζει όμως με ψυχή και θυμίζει
άλλες εποχές, τον βετεράνο ντόπιο μέτριο ποδοσφαιριστή που έμεινε για πάντα στην
ομάδα ακόμη κι’ όταν όλοι εγκατέλειπαν το πλοίο κι’ όταν αγωνίζεται φορά από κάτω το
μπλουζάκι του συνδέσμου, θα αγαπήσει ακόμα και τον φροντιστή της ομάδας που δούλευε
για χρόνια χωρίς να πληρώνεται κι’ έπλενε τις εμφανίσεις της ομάδας στο σπίτι όταν δεν
υπήρχε ζεστό νερό στα αποδυτήρια. Ο οπαδός θα αποκαταστήσει τις ισορροπίες και τη
δικαιοσύνη στην ιστορία με τη δική του οπτική γωνία, ο οπαδός θα φέρει τη φωτογραφία,
τη μουσική, την ποίηση μέσα στο γήπεδο και όχι μόνο. Πριν τους αφήσουμε να
πυροβολήσουν το πραγματικό ποδόσφαιρο στο κεφάλι ας καταλάβουμε επιτέλους ποιοι
είμαστε. Είμαστε μεταξύ μας αντίπαλοι, όμως είμαστε και το ίδιο πράγμα. ΕΙΜΑΣΤΕ
ΟΠΑΔΟΙ!