29 Mαϊου 1453 - Άλωση της Πόλης

«Εκεί μπροστά στην Πύλη του Ρωμανού ο Πολεμιστής και Άγιος του Έθνους, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, θα πέσει, έχοντας πει το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του Ελληνισμού απέναντι στην Ασία.» Κορυφαίας Εθνικής σημασίας και τραγικής βαρύτητας για το Έθνος μας γεγονός η πτώσις της Βασιλευούσης, της Κωνσταντίνου – Πόλεως στα χέρια των Ασιατών Βαρβάρων του ημιπαράφρονα Μεχμέτ του Β. Αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού η Τρίτη 29 Μαΐου του 1453, όταν αργά τη νύκτα ξεκίνησε η τελευταία τουρκική επίθεση ενάντια στα ασθενικά τείχη της ετοιμοθάνατης Αυτοκρατορικής Πρωτεύουσας.

Μερικές χιλιάδες Ελλήνων και λίγες εκατοντάδες άλλων Ευρωπαίων κάτω από την ηρωική ηγεσία του ασκητικού Στρατηλάτη Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του 11ου και με “πρωτομάστορα” τον γενναίο Ιουστινιάνη, αντιμετώπισαν την δυσανάλογα τεράστια βαρβαρική μάζα. Μαζί τους ο εξαθλιωμένος πληθυσμός της Βασιλεύουσας που δοκιμαζόταν από τις αρχές Απριλίου με σφοδρό κι αδιάκοπο κανονιοβολισμό από το πολυπληθές και καλά οργανωμένο αρχέγονο πυροβολικό του Μεχμέτ.

Η προϊούσα αποσύνθεση της Αυτοκρατορίας, έφθανε στο καταληκτικό της σημείο. Για 200 περίπου χρόνια, κλιμακωτά, για λόγους εσωτερικών αντινομιών και εκφυλισμού της πολιτειακής οργάνωσης, δημογραφικού μαρασμού, οικονομικής απορύθμισης και αντιπαλότητας με την Γαληνοτάτη Βενετία (“Ιερουσαλήμ” της Αδριατικής), το σκέλεθρο της ύστερης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατέρρεε με συνέπεια. Αυτοί οι παράγοντες πολλαπλασιαζόντουσαν εκθετικά από την επίδραση της διαπάλης Καθολικού και Ορθοδόξου Χριστιανικού Δόγματος και την αντανάκλασή της πάνω στον ημιμαθή Βυζαντινό Λαό, που διατηρούσε θρησκευτικό φανατισμό απροσμέτρητο αλλά και δικαιολογημένη αγανάκτηση από την τυραννία των Λατίνων στην περίοδο της Δυτικής Κατοχής. Οι προσπάθειες του στερνού Αυτοκράτορα για την αναζωογόνηση της Πόλεως και της Αυτοκρατορίας γενικότερα έμειναν ατελέσφορες. Οι στρατιωτικές προετοιμασίες του προσέκρουσαν στον παραδοσιακό θρησκευτικό φανατισμό των ηλιθίων και δειλών της εποχής.

Περίπου 30.000 καλόγεροι υπήρχαν στην Μείζονα περιοχή της Βασιλευούσης, όταν ο Δεσπότης της Αυτοκρατορίας διέθετε μόνο μερικές χιλιάδες μαχητές για να υπερασπίσει τα τείχη. Ακόμη το μισαλλόδοξο πνεύμα των κληρικών κύκλων της αγνοίας, διαπότιζε ολάκερη την πολιτεία ώστε να οδηγήσει τον Μεγάλο Δούκα Λουκά Νοταρά, Δομέστιχο των Σχολών (ανάλογο του Πρωθυπουργού σήμερα) να εκφράζει δημόσια την προτίμησή του για το Τουρκικό σαρίκι σε σχέση με την “Λατινική Τιάρα”.

Οι φιλάργυροι Βενετοί έμποροι που αριστοτεχνικά παρασιτούσαν στην Πόλη, έμειναν αδιάφοροι ή και συχνά συνήργησαν με τους Εχθρούς, οδηγημένοι από τα προστάγματα των Ιουδαίων Τραπεζιτών που επηρεάζουν το Δογικό παλάτι. Είναι αλήθεια ότι είχε προηγηθεί μια 20ετία έντονης πνευματικής κινητικότητας και αναδημιουργίας με κέντρο το πρόσωπο του Μεγάλου Δασκάλου Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος. Ο Μεγάλος Πλατωνικός Οραματιστής, που γνώρισε καλά τον στερνό Αυτοκράτορα και επηρέασε την σκέψη του, όταν ζούσε στην αυλή του, είχε ήδη εκφάνει τον Σωτήριο Ελληνικό Λόγο του για την Εθνική Αναγέννηση. Μ’ Ελληνοκεντρικό Στρατιωτικό Σοσιαλιστικό Πνεύμα, προετοίμαζε το έδαφος της ανασυγκρότησης της Αυτοκρατορίας, μακρυά από αφορισμούς και αναθέματα. Όμως η συγκυρία της τύχης και η συντριπτική πορεία της Ιστορίας, στέρησαν από τον Λαό μας αυτήν την ευκαιρία Αναγέννησης. Έτσι μοιραία η Αναγέννηση άνθησε σε τόπους άλλους κι άλλους λαούς της Ευρώπης. Πριν ξανανθίσει το Ιερό δένδρο του Ελληνικού Πνεύματος, έμελλε να πνιγεί από την Τουρκομογγολική λαίλαπα της Ασίας.

Εκεί μπροστά στην Πύλη του Ρωμανού, πρώτος ανάμεσα σε ίσους, Στρατιώτης μέσα στους στρατιώτες, ο Πολεμιστής και (γιατί όχι) Άγιος του Έθνους, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, θα πέσει, αγωνιζόμενος με Σπαρτιατική πίστη και θάρρος για τον Ελληνισμό. Έχοντας, ξεστομίσει το “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ” του Μεσαιωνικού Ελληνισμού απέναντι στην Ασία. Μαζί του θα πεθάνει η Αυτοκρατορία που δεν πρόλαβε να γευθεί το ζωογόνο φάρμακο της Ελληνικής αναστάσεως. Που όταν ολοκληρώθηκε η Ελληνοποίησή της, ήταν ανίκανη να την προφυλάξει. Κι’ όπως το ξέπνοο κορμί του τελευταίου Άρχοντα ακούμπησε το αιματοβαμμένο χώμα, λίγο πριν η φρίκη και η κτηνωδία των ορδών σαρώσουν το Θαύμα του Πολιτισμού, ο θρύλος θα πάρει τ’ όνομά του, σύμβολο κι ελπίδα του Γένους μας για 400 χρόνια δουλείας, προμετωπίδα του Ναού των Ονείρων μας, φόρο της πίστης του Ελληνισμού. Θα του μετατρέψει το ακάνθινο στέφανο του μαρτυρίου σε φωτοστέφανο και θα τον κάνει πιο δυνατό από τον θάνατο. Θα τον μετατρέψει σε Μύθο ενός ολάκερου Λαού! Μύθο, που περιφρονεί τους αιώνες, την λήθη, τα συμφέροντα και την συμβατική Ιστορία.

Μύθο που μπόλιασε τις προδομένες γενιές των παππούδων μας. Μύθο του Αίματος, της Ελπίδας και της Νίκης. Η κουρασμένη Βασιλεύουσα της Χαμένης Αυτοκρατορίας μας, μας χάρισε σαν πιο ακριβό θησαυρό, Αναγνώστη, τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά. Ας τον κρατήσουμε δίπλα στην Καρδιά μας.


«Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη, άγγελος Κυρίου άρπαξε το βασιλιά και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί να κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά, να τον ξεμαρμαρώσει. Και θα σηκωθεί πάλι ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη και θα διώξει τους Τούρκους ως την Κόκκινη Μηλιά.»
 
 
http://www.youtube.com/watch?v=IfDISFLjGbU

ΕΤΣΙ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ ΜΠΑΚΟ!!!

"Ο Αστέρας Τρίπολης ανήκει στους κατοίκους της πόλης. Ανήκει στο Σκορπίδα, το Φούφα και τους υπόλοιπους ανθρώπους που βρίσκονται χρόνια στην ομάδα! Εμείς, απλώς βοηθάμε"

"Πιστεύω ότι η ομάδα δεν ανήκει σε μένα και τον Καυμενάκη. Ανήκει σε όλη την Αρκαδία και σε όλη την περιφέρεια. Το τι θα κάνω αύριο δεν το ξέρω; Αν δεν είμαι αύριο στον Αστέρα θα βρεθεί κάποιος άλλος να τη συνεχίσει την πορεία της ομάδας. Εγώ είμαι εδώ, έστω και αν θέλει να φύγει ο Καυμενάκης. Αν είναι να φύγω από την Τρίπολη θα πάω στις Κολλίνες Αρκαδίας που είναι το χωριό μου. Δεν έχω να πάω πουθενά αλλού. Ούτε Καλαμάτα, ούτε πουθενά! Κολλίνες θα πάω"

Οι δηλώσεις που ακούστηκαν πριν λίγες μέρες από τα χείλη του Δ.Μπάκου μας εξέπληξαν ευχάριστα.Είναι δηλώσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που είχαν εκφραστεί πριν από λίγους μήνες και δείχνουν ότι το όλο σκηνικό περί συγχωνεύσεως και μετακινήσεως της ομάδας ήταν απλά ένας κακός χειρισμός.Ειπώθηκαν απλά λόγια,μα με τεράστιο νόημα που μίλησαν κατευθείαν σε κάθε αγνό φίλο αυτής της ομάδας.Ο Δ.Μπάκος έδειξε ότι τρέφει σεβασμό για την ιστορία του συλλόγου και για πρόσωπα που πάλεψαν για τον Αστέρα σε χρόνια δύσκολα. Προβλήματα υπήρχαν,υπάρχουν και θα υπάρχουν, ο καπετάνιος όμως στη φουρτούνα φαίνεται και ο Μπάκος δείχνει ότι έχει την διάθεση να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον Αστέρα.

Δυστυχώς,δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια για τον έταιρο πρόεδρο Γ.Καυμενάκη,ο οποίος τους τελευταίους μήνες γυρνάει τα γήπεδα της Πελοποννήσου,διαιωνίζοντας με τις κινήσεις του, το κλίμα αβεβαιότητας και απαξίωσης για την ομάδα...

Ξεκίνησε η διάθεση των εισητηρίων διαρκείας

ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΠΩΛΗΣΗΣ

- Η διάθεση εισιτηρίων διαρκείας για την αγωνιστική περίοδο 2010/2011 ξεκινά την Δευτέρα 24 Μαϊου. Οι κάτοχοι εισιτηρίου διαρκείας της περιόδου 2009-2010 έχουν τη δυνατότητα να ανανεώσουν την ίδια θέση που είχαν κατά την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο ή εάν επιθυμούν να μετακινηθούν
σε οποιαδήποτε άλλη ελεύθερη διαθέσιμη θέση προς πώληση.

- Ταυτόχρονα με τις ανανεώσεις, νέοι φίλαθλοι μπορούν να προμηθευτούν εισιτήριο διαρκείας σε
οποιαδήποτε θέση δεν είναι δεσμευμένη από περσινούς κατόχους.

- Μετά από τις 30 Ιουνίου 2010 όλες οι θέσεις που δεν έχουν ανανεωθεί από τους περσινούς κατόχους θα ακυρωθούν και θα τεθούν ελεύθερες προς διάθεση.

- Η πώληση θα πραγματοποιείται Δευτέρα έως Παρασκευή 12μμ-7μμ στα εξής σημεία:
α) από το εκδοτήριο της επίσημης «Μπουτίκ» που βρίσκεται στο γήπεδο της ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ .
β) από το εκδοτήριο στην Πλατεία Πετρινού.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΓΟΡΑΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

- Για κάθε ανανέωση ή νέα εγγραφή είναι απαραίτητη η προσκόμιση της Αστυνομικής ταυτότητας του φιλάθλου. Ο ήδη κάτοχος διαρκείας μπορεί να ανανεώσει παραπάνω από ένα εισιτήριο,
αρκεί να προσκομίσει σε φωτοτυπίες τις αντίστοιχες ταυτότητες.

- Στο Οικογενειακό εισιτήριο διαρκείας συμμετέχουν οι δύο γονείς και τα παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/1993.
Για την έκδοσή του χρειάζονται οι ταυτότητες των δύο γονέων και η συμπλήρωση
της αίτησης αγοράς οικογενειακού εισιτηρίου διαρκείας.

- Για αγορά μεμονωμένου παιδικού εισιτηρίου χρειάζεται η προσκόμιση της ταυτότητας του παιδιού
ή αν δεν έχει εκδοθεί ταυτότητα, τότε είναι απαραίτητη η συμπλήρωση της αίτησης αγοράς παιδικού εισιτηρίου διαρκείας από τον Γονέα/Κηδεμόνα.
Το εισιτήριο αφορά παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/1993.


ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ / ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

- Η πληρωμή του εισιτηρίου μπορεί να γίνει είτε μετρητοίς είτε μέσω πιστωτικής κάρτας έως 6 δόσεις.

- Όλοι οι φίλαθλοι που ανανεώνουν ή αγοράζουν νέο εισιτήριο διαρκείας επωφελούνται έκπτωσης
από αγορές στην Μπουτίκ της ΠΑΕ, και έκπτωση εγγραφής των παιδιών τους στις Ακαδημίες
του ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ.

- Όλοι οι φίλαθλοι που ανανεώνουν ή αγοράζουν νέο εισιτήριο διαρκείας θα συμμετέχουν
αυτόματα σε κληρώσεις, εκπλήξεις και εκδηλώσεις του Αστέρα.
- Οι κάτοχοι Executive Members εισιτηρίου διαρκείας στην Θύρα 3 δικαιούνται και
δωρεάν προσωπική αριθμημένη θέση parking.
- Όλα τα εισιτήρια διαρκείας περιλαμβάνουν τους αγώνες κυπέλλου, πρωταθλήματος, φιλικά
και τα Play-Offs*
*εφόσον η ομάδα αγωνιστεί σε αυτή τη διαδικασία.

http://www.asterasfctickets.gr/

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ "ULTRAS" (μέρος δεύτερο)

...Αρχικά η βία περιορίστηκε σε ένα αρκετά περιορισμένο χώρο, με την έννοια του σταδίου και το περιβάλλοντα χώρο του. Ωστόσο, τα πρώτα σοβαρά επεισόδια, δυστυχώς δεν άργησαν να έρθουν,αρχίζοντας από τον αγώνα Λάτσιο-Νάπολι.Η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται κατά τη διάρκεια του αγώνα 1975 Μίλαν-Γιουβέντους. Το 1977 κατά τη διάρκεια του αγώνα Αταλάντα - Τορίνο, οι ultras συγκρούστηκαν με σιδερένιες ράβδους.Παράλληλα κατά τη διάρκεια του αγώνα Inter-Μilan σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια με μαχαίρια μεταξύ των "Boys" από την Ίντερ και των "Brigate" της Milan.Στις 28 Οκτωβρίου 1979, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι της Ρώμης, ένας οπαδός της Λάτσιο,ο Vincenzo Paparelli, χτυπήθηκε στο κεφάλι από φωτοβολίδα αλεξίπτωτο (εκτοξεύτηκε από οπαδό της Roma που βρισκόταν στο απέναντι πέταλλο,την Curva Sud), και πέθανε μέσα σε λίγα λεπτά.Η ίδια Κυριακή στιγματίστηκε και από άλλα σοβαρά επεισόδια.Κατά τη διάρκεια του αγώνα Ascoli-Βologna τραυματίζονται 7 άτομα,στο ντέρμπι του Μιλάνου τραυματίζονται άλλα 18 άτομα,ενώ πολλούς τραυματίες έχουμε και στο παιχνίδι Brescia - Como.

Ύστερα από την τραγωδία στο Ολυμπιακό Στάδιο σε συνδιασμό με το γενικευμένο κλίμα βίας που παρουσιάστηκε σε πολλά στάδια εκείνο το χρόνο, κλόνισε την κοινή γνώμη και έγινε ένα σημαντικό ζήτημα τόσο στον Τύπο όσο και τις αρχές.Δραστικά μέτρα ελήφθησαν: τα κοντάρια από τα πλακάτ,τα τύμπανα, ακόμη και πανό με πολεμικό σύμβολα απαγορεύτηκαν από τα γήπεδα για αρκετούς μήνες.

Η δεκαετία του '80 χαρακτηρίστηκε ως η εποχή που φούντωσε το κίνημα όχι μόνο σε αριθμό αλλά και σε δύναμη.
Ο αριθμός κάποιων συνδέσμων είναι εκατοντάδες και σε ορισμένους χιλιάδες μέλη.Δεν υπήρξε καμία ομάδα, είτε στο Βορά είτε στο Νότο της Ιταλίας,αναξαρτήτου κατηγορίας, που να μην υποστηρίχθηκε από ένα ή περισσότερα οργανωμένα group.
Αυτός ο πολλαπλασιασμός φυσικά οδήγησε στην ανάπτυξη ενός πολύπλοκου δικτύου συμμαχιών και αντιπαλότητας.Οι πιο δυνατές φιλίες αυτής της περιόδου είναι μεταξύ των Roma-Atalanta-Juventus, Lazio-Bari-Torino, Inter-Fiorentina-Sampdoria, Milan-Genoa-Bologna.
Eίναι όμως αξιοσημείωτο το γεγονός πως σήμερα οι φιλίες αυτές διαλύθηκαν και οι σχέσεις ως επί το πλείστον επιδεινώθηκαν και έχουν αντικατασταθεί από άλλες συμμαχίες,ενώ κάποιες φορές κατέληξαν άκρως εχθρικές και σε πολλές περιπτώσεις αιματοβαμμένες.

Το 1982 έμεινε στην ιστορία η νίκη της Ιταλίας κόντρα στην Ισπανία για το Mundial.Ο τελικός ήταν κατά της Γερμανίας στη Μαδρίτη, μπροστά σε ένα πλήθος 100.000 θεατών,που ως επί το πλείστον ήταν Ιταλοί.Στο στάδιο υπήρχαν δεκάδες πανό από τους Ιταλούς οπαδούς.Πανό που στην πλειοψηφία τους δεν αναφέρονταν στην Εθνική τους αλλά στους διάφορους συνδέσμους των ιταλικών ομάδων που υποστήριζαν.Μια σχεδόν μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, αν σκεφτεί κανείς τη χαρακτηριστική συνοχής των Άγγλων,Γερμανών ή Ολλανδών οπαδών που ακολουθούν τις εθνικές τους ομάδες. Οι λόγοι αυτού του διαχωρισμού μεταξύ των ιταλών έχουν πιθανώς τη ρίζα τους στην παλιά αντιπαλότητα μεταξύ ορισμένων από τις αρχαιότερες πόλεις της χώρας.Συνέπεια της ταυτόχρονης παρουσίας των φανατικών οπαδών όλων των ιταλικών ομάδων στις κερκίδες ήταν μεγάλες συμπλοκές που σε πολλές περιπτώσεις κατέληγαν σε αιματηρά επεισόδια.

Σε κάθε περίπτωση,οι ultras θέλησαν να δίνουν παρουσία σε όλα τα γήπεδα,σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.Η εκδρομή έγινε η θεμελιώδες στιγμή στη ζωή των ultras, στην οποία συμμετείχαν μόνο οι πιο φανατικοί οπαδοί,οι οποίοι δεν είχαν φόβο των ενδεχομένων κινδύνων.Η εκδρομή έγινε τρόπος για την συγκέντρωση της ομάδας και της δοκιμής της συνοχής των δεσμών ανάμεσα στα μέλη της.Το να είσαι παρών σε ένα από τα "καυτά" γήπεδα ήταν τιμή που προοριζότανε για τους λίγους.Η παρουσία εκεί χωρίς πανό θεωρούνταν μια πράξη δειλίας.

Το οργανωμένο θέαμα που παρήγαγαν οι ultras περιελάμβανε όλο το πέταλο με τους χιλιάδες οπαδούς.Η αγορά των υλικών για τις χωρογραφίες ήταν εξαιρετικά δαπανηρά, αλλά και ο ανταγωνισμός για το πιο πρωτότυπο πέταλο ήταν έντονος.
Οι ultras της Σαμπντόρια δημιουργούσαν τεράστια πανό,ενώ η Curva Sud της Roma έκανε καταπληκτικές χωρεογραφίες με χαρτόνια.
Οι "ultras Granata" της Τορίνο κάλυπταν το πέταλο Maratona του γήπεδο τους με κόκκινες και λευκές λωρίδες υφάσματος,ενώ οι ultras της Νάπολης ήταν γνωστοί για την εκσφενδόνηση χιλιάδων ρολών χαρτιού υγείας μέσα στο γήπεδο.

Μαζί με τον πλούσιο χρωματισμό στις εξέδρες σημειώθηκαν και βίαιες καταστάσεις στα γήπεδα.Η χρήση των μαχαιριών εξαπλώθηκε, ιδιαίτερα στο Μιλάνο και τη Ρώμη, ενώ οι ultras της Αταλάντας έγιναν γνωστοί για τα επεισόδια που δημιουργούσαν αρκούμενοι στις μάχες σώμα με σώμα.

Τον Φεβρουάριο του '84,ο αγώνας για το Coppa Italia μεταξύ της Triestina και της Ουντινέζε έληξε με σοβαρές συγκρούσεις με την αστυνομία. Ένας νεαρός οπαδός της Triestina,o Stefan Furlan, "νικήθηκε" σε κώμα από το κλομπ της αστυνομίας και πέθανε την επομένη ημέρα.Οκτώ μήνες αργότερα, στο τέλος του αγώνα μεταξύ Μilan και cremonese,ο Μarco Fonghessi μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου.Ο δολοφόνος, Giovanni Centrone, ήταν ιδιαίτερα μικρός στην ηλικία.

Από την άλλη πλευρά,στις αρχές της δεκαετίας του '80 η σχέση μεταξύ των Ultras και της πολιτικής άρχισε να αποδυναμώνει. Η πολιτική αντίδραση που διεισδύει στις νεότερες γεννιές άρχισε να παρουσιάζεται ακόμα και στα γήπεδα.Φιλίες μεταξύ υποστηρικτών με αντίθετα πολιτικά πιστεύω (π.χ.Φιορεντίνα-Βερόνα) ήταν επιπλέον απόδειξη πώς οι συμμαχίες μεταξύ των ultras ήταν μέχρι τότε απολύτως ανεξάρτητες από οποιαδήποτε πολιτικούς παράγοντες.

Την περίοδο αυτή κάνει την εμφάνισή της μια σταθερή αύξηση της χρήσης των ναρκωτικών στα πέταλα.Ενώ οι ηρωινομανείς,είναι τη δεκαετία του εβδομήντα η πλειοψηφία των εξαρτημένων στα γήπεδα, χάρη στην όλο και πιο σοβαρή σωματική έρευνα, ο αριθμός τους φθίνει και τη θέση της παίρνει το κάπνισμα χασίς και μαριχουάνας με αυξητικούς ρυθμούς. Ακόμη και ο συμβολισμός των ultras υπέστη ριζικό μετασχηματισμό καθώς εικόνες μαριχουάνας κάνουν την εμφάνισή τους στα πανό.

Όταν η Nuclei Sconvolti σχηματίστηκε στη Cosenza, το όνομά τους (κυριολεκτικά ανατρεπτικοί πυρήνες) ήταν μια άμεση επιτυχία και πολλές ομάδες,την υιοθέτησαν.

Έτσι, από το μέσον της «δεκαετία του ογδόντα το κίνημα των ultras ήταν πραγματικά στην κορυφή του. Οι σύνδεσμοι είχαν όλοι ένα πλήθος οπαδών (για παράδειγμα,οι Fossa dei Leoni το 1987-88 είχαν πάνω από 15.000 μέλη), με μια σαφώς καθορισμένη ιεραρχική δομή.Ορισμένες ομάδες, όπως οι "Commando Ultra Curva Β" είχαν ακόμη και μια ιδιαίτερα εξελιγμένα διοικητική δομή.

Τη δεκαετία του '90 ο κόσμος των ultras συντρίστηκε από τις βαθιές αλλαγές και άρχισε να αναπτύσσει μια κρίση ταυτότητας. Πολλές από τις θεμελιώδεις αξίες που στηρίχτηκε η φιλοσοφία των ultras, είχαν βασιστεί στο παρελθόν άρχισαν να γίνονται αισθητές με ένα διαφορετικό τρόπο,ιδαίτερα από την νέα γενιά, ίσως επειδή το να είσαι ultra είχε γίνει και αυτό μια μόδα.Αλλά υπήρχε μια άλλη πλευρά του νομίσματος,αυτή ενός κινήματος,που ενώ ήταν ανίκανο να επιτύχει πλήρη ενότητα,αποτέλεσμα ορισμένων απαραβίαστων μισών, συνειδητοποίησε την ανάγκη γιαα αντιδραση ώστε να επιβιώσει.Μετά από τριάντα χρόνια ιστορίας,οι ultras είχουν καταστεί αναπόσπαστο μέρος του ποδοσφαίρου,φυσικά αναντικατάστατο και με τέτοια επιρροή ώστε να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα, ακόμη και στο πλαίσιο της στρατηγικής των ομάδων.Από το δεύτερο μισο της δεκαετίας του'90 μοιραία αμαυρώθηκε από τη δολοφονία του οπαδού Γένοβας Vincenzo Spagnolo τον Ιανουάριο του 1995.Αυτό το καταστροφικό επεισόδιο απείλησε την ίδια την ύπαρξη του κινήματος των Ultras,που ακόμα βρίσκεται σε κρίση, εξαιτίας της αλλαγής γενιάς αλλά και της αντιμετώπησης των οπαδών από τις δοιηκήσεις των ομάδων καιτους πολιτικούς σαν άγρια σκυλιά,αλήτες ή ακόμη και εγληματίες.Σε αυτό προστέθηκε και η κρίση ταυτότητας που επιδεινώθηκε από τη διάλυση ορισμένων ομάδων ultras που μέχρι τότε ήταν ένα σημείο αναφοράς για πολλούς οπαδούς, αφήνοντάς τους με μια αίσθηση απώλειας και αποπροσανατολισμού.

Από το συλλαλητήριο των ultras στη Γένοβα ματά το θάνατο του Vicenzo, ήρθε η ακόλουθη δήλωση εμπνευσμένη από το ultras της Bergamo: "Basta lame,Basta infami" - "Σταματήστε τα μαχαίρια,σταματήστε την αθλιότητα".

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΥΜΕΝΑΚΗΣ

Το βράδυ της Παρασκευής στο Patra Tv ο Γιάννης Καϋμενάκης απάντησε σε  όσα ειπώθηκαν από την ανακοίνωση της ερασιτεχνικής Παναχαϊκής: «Όλα όσα είπε η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή με την ανακοίνωσή της, ισχύουν. Όντως ενδιαφέρομαι να αγοράσω τις μετοχές της Παναχαϊκής, γι’ αυτό, τις επόμενες ημέρες θα καταθέσω την επίσημη πρότασή μου και σύντομα θα βρίσκομαι στην Πάτρα. Θα καθήσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον κ. Κούγια, θα δούμε τι έχει δαπανήσει, πόσα χρήματα ζητάει και θα διαπραγματευτούμε το ποσό».

Ο κ. Καϋμενάκης πριν περίπου 20 ημέρες βρέθηκε στην Πάτρα, είχε συνάντηση με τους ανθρώπους της Ερασιτεχνικής και ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Αγυιάς.

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Παναχαικής.:

Κύριε Κούγια, με όλο τον σεβασμό που σας έχουμε….
· Θεωρούμε ότι δεν έχετε πλέον να προσφέρετε τίποτε περισσότερο στην Παναχαϊκή. Αναγνωρίζουμε ότι καταβάλλατε προσπάθειες να βοηθήσετε την Παναχαϊκή, δυστυχώς όμως αποτύχατε παταγωδώς.
· Είμαστε πεπεισμένοι ότι όσο περισσότερο μένετε στην Παναχαϊκή, τόσο περισσότερη ζημιά κάνετε σε αυτήν με τις συμπεριφορές που καθημερινά επιδεικνύετε εντός και εκτός αγωνιστικών χωρών .
· Θεωρώντας ότι ερμηνεύουμε το κοινό λαϊκό αίσθημα, δεν αντέχουμε άλλο να γίνεται η Παναχαϊκή, εξ’ αιτίας του προσώπου σας αντικείμενο ειρωνείας και χλευασμού σε σατυρικές στήλες εφημερίδων και σατυρικές τηλεοπτικές εκπομπές .
· Δεν αντέχουμε άλλο να ανοίγουμε κάθε εβδομάδα και ένα διαφορετικό μέτωπο με ομάδες, παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, διαιτητές και φορείς του αθλητισμού.
· Είμαστε σίγουροι ότι το ύφος και ο τρόπος που έχετε επιλέξει να διοικείτε την Παναχαϊκή, δεν εκφράζουν πλέον κανέναν Πατρινό, κανένα υγιή φίλαθλο της Παναχαϊκής.

Για τους παραπάνω λόγους και για πάρα πολλούς λόγους ακόμα, και επειδή θεωρούμε ότι δεν πρέπει να κινδυνεύσει να χαθεί μια ακόμη χρονιά, πήραμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε στον κ. Γιάννη Καϋμενάκη, λαμβάνοντας υπόψιν μας ότι τουλάχιστον 2 φορές τα τελευταία χρόνια είχε εκφράσει μαζί με τον κ. Δημήτρη Μπάκο την επιθυμία να αναλάβουν τις τύχες της Παναχαϊκής.

Κατά την διάρκεια των αλλεπάλληλων επαφών και συζητήσεων που είχαμε τον τελευταίο μήνα, ο κ. Καϋμενακης εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του και την επιθυμία του να αναλάβει τα ηνία της Παναχαϊκής , εφόσον φυσικά ο κ. Κούγιας ήταν διατεθειμένος να συζητήσει την παραχώρηση των μετοχών του.
Ο δικός μας ρόλος θα ήταν να διερευνήσουμε τις προθέσεις του κ. Κούγια, με την ιδιότητα του θεματοφύλακα του ονόματος, της 120χρονης ιστορίας και του σήματος της Παναχαϊκής.
Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν στις προθέσεις μας να παίξουμε τον ρόλο του μεσάζοντα σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Άλλωστε ένας επιχειρηματίας της εμβέλειας και του μεγέθους του κ. Καϋμενακη είναι φανερό ότι δεν χρειάζεται μεσάζοντες για να κάνει την οποιαδήποτε συμφωνία.

Μετά από όλα τα παραπάνω ενημερώνουμε επίσημα πλέον τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ κ. Κούγια , τον Νομάρχη Αχαΐας κ. Δημήτριο Κατσικόπουλο, τον Δήμαρχο Πατρέων κ. Ανδρέα Φούρα, καθώς και τους χιλιάδες οπαδούς της Παναχαϊκής για το πραγματικό και ολόθερμο ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Καϋμενάκη να αναλάβει τις τύχες της Παναχαϊκής.

Ελπίζουμε ότι ο κ. Κούγιας θα συναισθανθεί το μέγεθος της ευθύνης του απέναντι στην Παναχαϊκή και την Πόλη και θα λειτουργήσει με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της Παναχαϊκής και όχι το προσωπικό του….

ΥΓ. Όσον αφορά το μπαράζ λασπολογίας και ύβρεων που εξαπολύσατε για μια ακόμη φορά εναντίον μελών του ΔΣ της ΠΓΕ, δεν θα σας δώσουμε την χαρά να πάρετε κάποια απάντηση. Αντίθετα περιμένουμε από εσάς την χαρά, ώστε να απαλλάξετε την Παναχαϊκή από την παρουσία σας.

Εκ του ΔΣ

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ "ULTRAS" (μέρος πρώτο)

Οι πρώτες ομάδες των «ultras», οπαδών του ποδοσφαίρου μεταξύ των ηλικιών 15 και 25 ετών, που σαφώς ήταν διαφορετικές από το κλασσικό μοντέλο των ενηλίκων θεατών, εμφανίστηκαν στην Ιταλία γύρω στο τέλος της δεκαετίας του εξήντα και στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα.Συγκεντρωμένοι στις φτηνότερες θέσεις του γηπέδου, όπου προσελκύονταν από τους συλλόγους μέσω ειδικά μειωμένων εισητηρίων,οι ultras εμφανίζουν αμμέσως μια σειρά από μοναδικά χαρακτηριστικά,εντελώς νέα για το Ιταλικό ποδόσφαιρο.Αυτά πηγάζουν από την έντονη αίσθηση της ταύτισης με τον χώρο τους, δηλαδή ενός τομέα του γηπέδου όπου αναρτώνται πανό με το όνομα ή το σύμβολο του group τους.

Αρχικά οι «ultras» διακρίθηκαν κυρίως για τον εντελώς νέο τρόπο που υποστηρίζουν τις ομάδες τους και, γενικότερα, τη συμμετοχή στον αγώνα.Από τους Βραζιλιάνους «Torcidas» ήρθε η χρήση των τυμπάνων, από φιλάθλους ομάδων στην Αγγλία,η επίδραση του κασκόλ (πλήθος κασκόλ σηκώνονταν και κουνιόντουσαν σαν μια ανθρώπινη θάλασσα) και το τραγούδι,τις περισσότερες φορές ψυχωτικά,ενθαρρύνωντας τους παίχτες τους ή φοβίζοντας τους αντιπάλους τους.

Με αυτό τον τρόπο, η υποστήριξη θεωρήθηκε ως μέρος της στρατηγικής και της τακτικής που χρησιμοποιείται για να κερδηθεί ένας αγώνας. Επίσης έκαναν εκτεταμένη χρήση από καπνογόνα,βαρελάκια κ.α. ώστε να φέρουν μια επιπλέον πινελιά ζωντάνιας στα γήπεδα. Η έννοια της "χωρεογραφίας'' προέκυψε για πρώτη φορά,μια εντελώς πρωτότυπη πρακτική που επρόκειτο να εξελιχθεί καθώς και οι "ultras" των ίδιων των ομάδων θα γινόντουσαν πιο οργανωμένοι.

H xωρεογραφία κατέληξε να είναι το σήμα κατατεθέν του ιταλικού στυλ. φαντασμαγορικές,τεράστιες, πολύχρωμες παραστάσεις και θέαμα σε ευρεία κλίμακα, με υπέροχο οπτικό αποτέλεσμα:η δύναμη όλης της Ιταλικής φαντασίας.Από το βόρειο πέταλλο του στάδιου της Γένοβας που κατάφερε να εμπνεύσει ακόμη και η γαλλική εφημερίδα "Le Monde", στο πέταλλο Fiesole της Φλωρεντίας όπου με χωρεογραφία αναπαραστήθηκαν τα μνημεία της πόλης με βάση το αυθεντικό τοπογραφικό σχέδιο.

Ορισμένοι σύνδεσμοι οπαδών χρονολογούνται από πολύ παλιά, όπως και η "Fedelissimi Granata», ιδρύθηκε στο Τορίνο από το 1951, και εξακολουθεί να υπάρχει στο πέταλλο Maratona.Οι "Ultras" της Sampdoria εμφανίστηκαν από το 1969 (οι πρώτοι που αυτοαποκαλούνται «Ultras»), ακολουθούμενοι από τους «Boys» της Ίντερ.

Η δεκαετία του εβδομήντα είδε τη σταδιακή συγκέντρωση εκατοντάδων μικρών ομάδων στα πέταλλα των μεγάλων ποδοσφαιρικών γηπέδων της χώρας, που οδήγησε στο σχηματισμό των μεγάλων ομάδων, όπως η "κίτρινο-μπλε Ταξιαρχία" της Βερόνας,η "Viola Club Viesseux" της Φιορεντίνα, το όνομά το οποίο το πήρε από την πλατεία της Φλωρεντίας, όπου συναντήθηκαν (1971),οι "Ultras" της Νάπολης (1972),η "κοκκινό-μαυρη Ταξιαρχία" του Μιλάνου,οι "Granata Ultras" του Τορίνο (1973),οι "the ForEver Ultras" της Μπολόνια (1975),οι "Fighters" της Γιουβέντους(1975),η "μαύρο-μπλε Ταξιαρχία" της Atalanta (1976),οι "Eagle's Supporters" της Λάτσιο και οι "Commando Ultra Curva Sud ή "CUCS" της Ρόμα (1977).

Μερικοί διαχωρίστηκαν από τις υπάρχουσες λέσχες (οι "Boys" προήρθαν από τον σύνδεσμο της Inter,"Fossati", ενώ οι "Granata Ultras" απόσχιστηκαν από τον σύνδεσμο "Fedelissimi" του Τορίνο).Άλλοι προέκυψαν από τη συγχώνευση μερικών μικρότερων group που δεν είχαν στο ενεργητικό τους πολλά χρόνια δράσης (οι "Fighters" της Γιουβέντους, για παράδειγμα, προήρθαν από τς πρώην "Panthers").

Μερικές ομάδες οπαδών προήρθαν από μια συγκεκριμένη αστική περιοχή (ο αρχικός πυρήνας της Σαμπντόρια Ultras προήλθε από το Sestri Ponente της Γένοβας.Άλλες ομάδες είχαν άτομα της ίδιας ηλικίας , που συναντιόντουσαν σε μπαρ,σχολεία ή μαγαζιά ηλεκτρονικών παιχνιδιών.Πολλά από τα μέλη τους ανήκαν ήδη σε πολιτικές ομάδες ή παρατάξεις, και είχαν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά των ακραίων πολιτικά οργανώσεων.Η αίσθησή του ανήκειν και η συντροφικότητα,η αψήφηση τους σε κάθε μορφή εξουσίας που είναι και η αίσθηση της σύγκρουσης,έδωσε ουσία σε αυτές τις ομάδες, οι οποίες ήταν σε θέση να συσπείρωσουν μεταξύ τους εκατοντάδες ανθρώπους μέσα σε λίγες ωρες.Μια άλλη πτυχή που προσδιόριζε τους Ultras ήταν η έντονη αίσθηση του χώρου τους.Πράγματι,τα πέταλλα σταδιακά εγκαταταλείφθηκαν από τις λεγόμενες «κυριλλέ» λέσχες φιλάθλων και άφησαν τον χώρο αυτό για τους "ultras".Τα σύμβολα και τα εμβλήματα στα πανό ήταν ως επί το πλείστον άγρια ζώα όπως τίγρεις,λιοντάρια και πάνθηρες.Αρκετά είχαν την πειρατική σημαία ή νεκροκεφαλές,ενώ πολλά είχαν όπλα,εργαλεία και παρόμοια σύμβολα με θέμα τη βία,όπως το πρόσωπο του μικρού Άλεξ,από την ταινία του Κιούμπρικ  "Το κουρδιστό πορτοκαλί".Στην αρχή,οι δραστηριότητες των group,χρηματοτήθηκαν ως επί το πλείστον από αντικείμενα που έφτιαχναν τα ίδια με το έμβλημά τους, όπως μπλούζες,κασκόλ,κονκάρδες,καπέλα.Το κάθε μέλος είχε μια συγκεκριμένη λειτουργία,όπως οργάνωση της εκδρομής για να ακολουθήσουν την ομάδα τους,την αγορά δερμάτων για τα τύμπανα,την εξασφάλιση κονταριών για τις σημαίες και τα πλακάτ και χρώματα για να τα ζωγραφίζουν.Με την έλευση των Ultras,η όψη της εξέδρας άλλαξε εντελώς. Απείθαρχες συμπεριφορές όπως η εισβολλή στον αγωνιστικό χώρο μειώθηκαν, ενώ γύρω στο 1974 και μετά οι συγκρούσεις μεταξύ των αντίπαλων οπαδών έγιναν πιο συχνές.

Αυτό συνέβη σε δύο αγώνες το εν λόγω έτος: Τορίνο-Σαμπντόρια και τη Ρώμα-Λάτσιο.Ευθύς εξαρχής οι θεατές άρχισαν να εκτοξεύουν ότι έβρισκαν προς πάσα κατεύθυνση,για να ακολουθήσουν βίαιες μάχες μεταξύ των αντιπαλων οπαδών,υποχρεώνοντας την αστυνομία να παρέμβει με την εκτόξευση δακρυγόνων πάνω στις κερκίδες.Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και στους δρόμους δημιουργώντας σχεδόν ένα αστικό σενάριο πολέμου: λεωφορεία καταστράφηκαν, αυτοκίνητα αναποδογυρίστηκαν κλπ. Πολλά από αυτά τα περιστατικά προέκυψαν από τις παραδοσιακές αντιπαλότητες όπως derbies μεταξύ των ομάδων από την ίδια πόλη ή μακροχρόνια μίση μεταξύ των αντίπαλων πόλεων, όπως η Πίζα εναντίον του Λιβόρνο, Bergamo εναντίον Brescia ή της Παλέρμο εναντίων της Κατάνια, ενώ άλλα εξαρτήθηκαν από την πολιτική κλίση των αντίστοιχων οπαδών (η ιστορική αντιπαλότητα μεταξύ των αριστερών της Vicenza και των δεξιών της Hellas Verona...

Δικαιοσύνη για τους 4 αδικοχαμένους

Προδότες πολιτικοί...