Τρίτη 12 Απριλίου 2011

ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ Νο ΙΙ ???



Ο Αστέρας Τρίπολης έπεσε εχτές και μαθηματικά στη δεύτερη εθνική κατηγορία. Ένας κύκλος μόλις έκλεισε για την ομάδα μας και ένας νέος άνοιξε, θέλουμε να ελπίζουμε. Αυτό που μας προβληματίζει όμως δεν είναι ο υποβιβασμός. Τις τελευταίες ημέρες έχει αναπτυχθεί μια παραφιλολογία γύρω από το ενδεχόμενο συγχώνευσης της ομάδας μας με αυτή του Παναρκαδικού.
Μετά τα όσα περάσαμε πέρυσι άλλη μια ιστορία για συγχώνευση παίρνει σάρκα και οστά. Αρκετά έχουν γραφτεί, ακόμα περισσότερα έχουν ακουστεί για επικείμενη συγχώνευση, αυτή τη φορά με ομάδα από την πόλη μας.

Το θέμα δεν είναι κάτι το καινούργιο, έχει ακουστεί ξανά στο παρελθόν. Ενώ οι πρόσφατες επισκέψεις των διοικούντων στο γήπεδο του Παναρκαδικού, τα δημοσιεύματα που έχουν γραφτεί και η μη διάψευση τους δείχνει πως οι σκέψεις σίγουρα υπάρχουν. Οι συνθήκες αυτή τη φορά όμως είναι σίγουρα διαφορετικές, ο υποβιβασμός και η σχετική απογοήτευση που φέρνει αναπόφευκτα, δημιουργεί νέα δεδομένα και σπρώχνει προς την εύρεση λύσεων και τη κατάστρωση νέων σχεδίων.
Προφανώς οι διοικούντες θέλουν να βρουν τρόπους ώστε να συσπειρωθεί περισσότερος κόσμος γύρω από την ομάδα. Πρέπει να καταλάβουν όμως πως ο δρόμος αυτός μόνο θετικά αποτελέσματα δεν πρόκειται να φέρει αλλά και ότι επί ουσίας δεν έχει τίποτα να προσφέρει.

Πρώτα απ' όλα μια τέτοια κίνηση είναι καταδικασμένη να αποτύχει διότι δεν δείχνει τον απαραίτητο σεβασμό στην ιστορία δύο σημαντικών συλλόγων, στην πολύχρονη ιστορία του Αστέρα που φέτος συμπληρώνει τα ογδόντα χρόνια του αλλά και σε αυτή την ιστορία που έχει ο Παναρκαδικός.

Δεν δείχνει σεβασμό σε όλους αυτούς που πάλεψαν και μόχθησαν για το σύλλογο. Επιπλέον δεν δείχνει σεβασμό σε όλο αυτόν τον κόσμο που πίστεψε στο όραμα αυτών των ανθρώπων, σε όλο αυτόν τον κόσμο που στήριξε, αγάπησε και ταυτίστηκε με την ομάδα της πόλης του, τον Αστέρα Τρίπολης.
Μια τέτοια μπασταρδεμένη ομάδα δεν θα εκφράσει την πλειοψηφία του κόσμου που παρακολουθεί τους αγώνες του Αστέρα αλλά και αυτούς τους λίγους που αγαπούν πραγματικά τον Παναρκαδικό.




Η καραμέλα αυτή περί υπάρξεως ενός πολυπληθούς λαού πίσω από τον Παναρκαδικό που αναπαράγεται και συντηρείται από διάφορους δημοσιογράφους αλλά και πολύ κόσμο, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Οι περισσότεροι που διαδίδουν τέτοιες φήμες προφανώς και δεν έχουν πάει σε κάποιο εντός έδρας παιχνίδι του Παναρκαδικού. Διότι άμα είχαν πάει θα είχαν διαπιστώσει ότι πάνω από 100 εισιτήρια δεν κόβονται εύκολα. Η
αλήθεια είναι ότι ψευτοπαναρκαδικοί υπάρχουν αρκετοί στην πόλη. Ανθρωπάκια μίζερα που από το κόμπλεξ τους για τον Αστέρα και τα όσα έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια, ειδικά εναντίον των ομάδων τους (π.ο.κ.) πουλάνε παναρκαδικοφροσύνη. Η ομάδα αυτή φέτος ανέβηκε κατηγορία και ζήτησε τη στήριξη του κόσμου. Παρόλα αυτά ούτε ικανοποιητικός αριθμός διαρκείας πουλήθηκαν ούτε ο κόσμος πάτησε στο γήπεδο.

Ο  Παναρκαδικός έχει τη δική του ιστορία που είναι σεβαστή όπως και οι ελάχιστοι πραγματικοί φίλοι του. Είναι όμως μόνο ένας σύλλογος με παρελθόν. Φαντάζει πολύ μικρός και σήμερα, παρόλο τον υποβιβασμό μας, μπροστά στο μέγεθος του Αστέρα .Οποιαδήποτε προσπάθεια για συσπείρωση του κόσμου μέσω τέτοιων κινήσεων δεν πρόκειται να φέρει επιθυμητά αποτελέσματα. Απεναντίας περισσότερο κακό θα δημιουργήσει. Όποιος έχει και την παραμικρή αντίληψη γύρω από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα μπορεί να καταλάβει πως ένα τέτοιο εγχείρημα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία διότι υπολείπεται ουσίας.


Εμείς σαν TIGERS είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε συγχωνευτική κίνηση που θα έχει σαν αποτέλεσμα το μπαστάρδεμα του ΟΝΟΜΑΤΟΣ, του ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ, των ΧΡΩΜΑΤΩΝ και της ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ της ομάδας και σε οποιονδήποτε παίξει με την ιστορία του συλλόγου.